2 februari 2008 |
de Volkskrant op het web |
weeklog.nl Jack Poels,
van de Limburgse band Rowwen Hèze
Het bier
verdoofde alles
Jack Poels haalt in zijn stamkroeg in America herinneringen op aan carnaval, de beginjaren van zijn band Rowwen Hèze en schrijft en passant een nieuw liedje: Het regent in Rotterdam.
Ma 28 Jan
De eerste vier avonden ‘Vrienden van Amstel' in Ahoy' zitten erop. Vannacht om half een reed een vermoeid doch tevreden Rowwen Hèze de nachtelijke rust van America binnen. Voor het laatste nieuws uit het dorp nog even naar het stamcafé. De zittingsavonden een week voor carnaval zijn belangrijk in het dorp.
Zijn we er dit jaar nog doorgehaald? Volgens Nellie, de barvrouw, viel dat wel mee. Er was 'n heel lief liedje gezongen over Ine die al vijfentwintig jaar de plaatselijke 'van alles wat' winkel beheert. Dat was zo'n dikke tien jaar geleden nog wel anders. Op zo'n met drank en eten overladen avond wordt in de uitverkochte bondszaal korte metten gemaakt met ijdelheid, te grote ego's en wat er voor de rest nog boven het tolerantieniveau van de kleine gemeenschap uitsteekt.
Ooit had ik op aanraden van het management samen met Bennie van Normaal meegedaan met Tros Triviant. We verloren. En niet te misselijk. Nooit stond er in die tijd 'n foto van ons in de krant als we op tv kwamen. Deze keer wel. Een slechte, vrijstaand gemaakte foto van mijn hoofd - vanavond in Triviant: Jack Poels. Voor het oog van de natie ging ik af. Toen ik het weekend daarna de dorpskroeg binnenliep, werd ik begroet door een stamgast. Hij liet z'n vermoeide hoofd met touwerig rood haar en dito hangsnor zakken toen ik binnenkwam. Ik had nog nooit' met hem gesproken.
Hij keek me aan met'n blik van verloren trots en zei met z'n krakerige stem, heel langgerekt: 'Maor jong, dat wet toch iederien!’ Hoe bedoel je? Die vroag bij Triviant! Ik liep door. Twee weken later de zittingsavond. Ik zit in de zaal. De Kuulkes komen op. Twee zussen en 'n broer hier uit het dorp. De zittingsavond werd in die tijd altijd afgemeten aan hoe de Kuulkes het er van afbrachten.
Deze avond begint een van de zusjes te vertellen hoe trots het dorp toch altijd op Rowwen Hèze is. Instemmend geknik van broer en zus. Behalve bij Triviant, vervolgt ze. Verbaasde blikken. De broer begint nog simpeler te kijken dan hij al deed. Hij speelt nu ondergetekende. Jack, het is nat en komt als druppeltjes uit de hemel gevallen? Hij weet het niet. Regen, Jack, dat is regen. Oh ja natuurlijk. Er volgen nog wat vragen van gelijke strekking, maar die hoorde ik niet meer. Het zoemde in mijn blozend hoofd. Iedereen keek naar me. Het bier verdoofde alles.
Di 29 Jan
Ik sla vandaag de Limburgse krant openen zie een foto van een vrouw achter de bar.'N oude donkerbruine toog gevuld met lege glazen. Onder de foto staat het verhaal dat de schrik er in België goed in zit, omdat Heineken het Belgische biermerk Christal-Alken over wil gaan nemen. Dat lijkt geen groot nieuws, maar drinken is belangrijk voor veel mensen. Ik groeide op met alles wat er uit de tap kwam. Als het maar koud is. De laatste keer dat ik dronken werd van Belgisch bier, is zo'n zes jaar geleden.
Luc treft mij aan in’n Antwerps hotel. Daar zit ik moederziel alleen aan 'n tafeltje met uitzicht op de deur te wachten op'n vrouw die niet komt opdagen. De deur draait steeds weer open, de deur draait steeds weer dicht, zodat ik steeds kan blijven hopen, op 'n glimp van jouw gezicht. Houd ik er tenminste 'n liedje aan over. Luc heeft mij herkend en vraagt of ik bij hem en z'n vrouw Joyce aan tafel wil komen zitten voor'n glas. Luc is drummer bij de band Alderliefste en maakt vooral Franstalige muziek. We drinken en praten over liefde en muziek. De avond is gered. Afgelopen zaterdag zie ik ze na al die jaren weer. Hij heeft mij gevraagd om voor z’n band 'n liedje in te zingen. In de studio zing ik mijn versie van Sebastian. 'Een serie van zo'n veertig jaar geleden waar ik, zekers te weten, mijn melancholieke inslag aan te danken heb. Ik breng je de cd wel als ie klaar is. Nemen we de hond mee. We gaan morgen'n puppy ophalen,'n Ierse setter; Ties. Officieel 'Pastiche', naar het Franse drankje, maar de naam moest van de fokker met 'n 'P' beginnen.'
Wij hebben ook'n Ierse setter zeg ik - Guinness, bij dit nest begonnen alle namen met 'n 'H'. Wij hebben hem 'Have a Guinness' genoemd.
Wo 30 Jan
Mijn vrouw Jolanda heeft de nieuwe Linda gekocht. Linda staat op de voorpagina met'n hotdog in haar mond, met over de worst een streep curry en een streep mayonaise.'Schijt aan Sonja' is het hoofdartikel in het februarinummer. Onze drummer Martin zegt dat de grootste thema's in mijn leven - 'eten en seks' - wat onderbelicht zijn gebleven in mijn teksten. Daar heeft hij gelijk in. Met seks kan ik niet zoveel, dat moet je doen, maar wat dat eten betreft heeft ie 'n punt. Ik kook graag en veel en ik eet graag en veel.
Eten is hier in huis al jaren 'n ding. Jolanda en ik kenden elkaar net en gingen voor het eerst samen uit eten. Zij sprak de volgende woorden, nadat de ober de borden met de dampende maaltijd voor ons op tafel had gezet: ik hoop dat je ooit net zo gelukkig naar mij zal kijken als zojuist naar je bord asperges.
Er schijnt iets in mijn wezen te veranderen als er eten binnenkomt. Alle remmen los. Mateloosheid. Dat probeer ik dan nog te vergoelijken met'n Italiaanse wijsheid als:'Aan tafel en in bed moet je geen respect voor elkaar hebben.' Ondertussen blijven mijn kaken doormalen en is mijn bord alweer leeg. Martin troost me dan en zegt dat ik gewoon wat dichter bij het dier sta.
Linda, de vrouw aan wie ik zo'n twintig jaar geleden onze allereerste vinylplaat gaf. Zij stond bij 'n tankstation in Hilversum. Zwarte auto, zwarte jas, blond haar. Ik zat in de blauwe bus, blauwe jas, grijs haar. ik liep haar richting uit en overhandigde haar onze nieuwe plaat die wij in het Gooi aan het promoten waren. Ik ga hem zeker beluisteren, zegt ze en bedankt me met haar ontwapenende Hollandse lach. En nog steeds kijkt ze vanaf de cover triomfantelijk de wereld in met smokey eyes. En nog steeds laat ze mannenharten smelten als boter. En voor iedereen die net als Linda ook schijt aan Sonja heeft, maar toch wat kilo's kwijt wil, hier de ultieme afvaltip: eet alleen nog maar zittend, naakt voor de spiegel.
Do 31 Jan
Vanmorgen werd ik wakker in 'n hotel in Rotterdam. Dat klinkt als 'n echte popster en zo voelt het ook. Normaal gesproken zitten we rond deze tijd namelijk te vergaderen in America. Ook rock 'n roll, maar dan anders. Elke donderdagmorgen trouw, vier uur aan 'n stuk. Je hebt vergaderbandjes en je hebt bandjes als de Rolling Stones, waar een of hooguit twee man de dienst uitmaken. U2 bijvoorbeeld is 'n echte vergaderband.'Wij maken muziek tussen de vergaderingen door', verzuchtte bassist Adam Clayton ooit.
Ons bandje is ook'n vergaderband. Zes bandleden en twee man van het management bij elkaar in 'n hok waar we net niet in passen. Over het nieuwe decor, 'n tweedehands afwasautomaat, gaan we 'n dvd uitbrengen, alles wordt door de gehele groep besproken. Een oud-voorzitter van PSV zei eens dat vergaderen voor de talentlozen is. Daar mocht ik graag mee schermen als ik weer eens 'n keer geen zin had in onze donderdagse loopgravenoorlog.
Het is ook raar, ooit begin je in de muziek en voordat je het weet zit je in de muziekbusiness. Maar we leren. We maken werkgroepen voor de verschillende projecten. We laten mensen zo veel mogelijk uitpraten en we komen er op het eind altijd samen uit. Al bijna vijfentwintig jaar lang. Niks meer aan doen, zou je zo zeggen. Wat bezielt een band dan om een theatertour te beginnen met zes nieuwe gastmuzikanten? Gezonde afstand bewaren, bedachten we nog helemaal in het begin. Nu, zo'n drie maanden later zitten we nog net niet bij elkaar op schoot kusjes te geven. We hebben veel plezier samen. En de eerste tranen zijn ook al gevloeid. Indirect weliswaar, maar toch. Van Emil, de violist, kreeg ik de Zweedse film As It Is In Heaven. Over wat echte muziek met echte mensen kan doen.
Vr 1 Feb
Het regent in Rotterdam / grote wolken over de stad / ik weet ook niet hoe het kwam / maar gisteravond zag ik dat/ de brug, de straat, alles in het licht / geen plek om 's avonds heen te gaan / zonder de gloed in jouw gezicht / geen hoek om uit de wind te staan / het regent in Rotterdam / donderdagavond, guur en kil / toen de nacht het stokje overnam / in m'n kamer, hoog en stil / laat de toekomst maar beginnen / hierin de haven, hier op de kop / echt, jouw schoonheid zit van binnen / daar kan geen oorlog tegenop
