TIJDSCHRIFT
VOOR FOLK EN
WERELDMUZIEK
nummer 114, december 2007/januari 2008 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
ARNO ADAMS
Mooderzeel allein
(Inbetweens Records LRCD 006)
Arno Adams is vijftig geworden. De Limburgse zanger denkt na over ouder worden en dat straalt van zijn nieuwe schijf af. Zijn gedachtespinsels leveren een verzameling leuke waarnemingen op. Observaties waarop hij het patent heeft. In Same helpen de dove en de blinde elkaar, ondersteund door een rollator. In Aajeminsefabriek koppelt hij de situatie van de bewoners van het bejaardentehuis aan de positie van de beleidsmakers. Daarmee toont hij de praktische misère weer zo helder als glas. De zanger uit Belfeld werpt ook nu zijn blik op de donkere kant des levens. Hij laat bijvoorbeeld zijn licht over de Kaldenkerkerwaeg - in Venlo - schijnen. De schijf van de zanger, gitarist en liedjesschrijver start met Mies en Gries. Muzikaal is zijn product echter alles behalve dat. Eerder kleurde hij zijn cd’s in met bijdragen van meerdere muzikanten. Hier zorgen er slechts twee voor de teint. Voor het blauw was de elektrische gitaar van Bart Oostindie met zijn doordachte en passende snarenmassage wellicht voldoende geweest. Maar juist de bayan van Oleg Fateev geeft de perikelen van Adams bijzondere en kleurrijke accenten mee. Ook de keus van de melodieën is fraai. In een gevarieerde mineur (Zoe druk) klinkt de muzikale creativiteit boven de ellende van alledag uit. Alles - ook zijn stem - komt diep uit zijn binnenste. Jammer dat we ook deze keer weer de teksten op papier moeten missen.
