20 augustus 2007 |
De Limburger op het web |
Vedetten en sterretjes in spe
maken feestje van Limbo-gala
Van Frans Theunisz tot de Alpenzusjes. De vrijwel complete top van de Limburgs(talig)e muziek stond gistermiddag- en avond op de planken van zalencentrum Oos Kaar in Sittard. Het zeven uur durende festival was op touw gezet door platenbaas Jos Laumen van Limbo Music.
SITTARD
DOOR LAURENS SCHELLEN
Limburgse muziek is springlevend. Een andere conclusie valt deze zondag in het Overhovense buurtcentrum Ons Kaar moeilijk te trekken. Ga maar na: zo'n twintig 'bronsgroene' acts non-stop op het podium in een bomvolle zaal, gevuld met bijna vijfhonderd uitgelaten fans.
Ze zingen, deinen, schunkelen en klappen hun handen stuk voor gepolst en gemazelde Limbo-vedetten als Frans Theunisz, Angelina, Huub Adriaens, Jacky Pourchez en de Alpenzusjes. Maar ook voor jeugdige en aanstormende talenten, onder wie Dwayne. De amper vijftienjarige jongeman uit Montfort maakt indruk op zijn knopaccordeon, die hij met strakke en geconcentreerde blik bespeelt. „Ongelofelijk, die jongen is keigoed. Helemaal top. Als hij nog wat gaat schaven aan zijn uitstraling en podiumpresentatie, gaan we nog veel van 'm horen. Daar ben ik van overtuigd", oordeelt Myni Derkx vanachter een Stehtisch halverwege de zaal. Als fervent liefhebster van 'Limbomuziek' is de 65-jarige Venrayse vanochtend al speciaal voor het festijn naar Sittard afgereisd. Samen met haar vriend en vaste danspartner Jeu Smeets (55) uit Heythuysen. „Ja hoor, voor een goed programma wil ik best anderhalf uur in de auto zitten. Frans Theunisz bijvoorbeeld, die wil ik absoluut zien. Trouwens, vanavond rijden we meteen nog maar even door naar Berg aan de Maas. We hoorden dat daar ook allerlei artiesten optreden na afloop van de Oogstdankstoet. Ha ha, een lekker lange zondag dus", voorspelt Derkx met pretoogjes, terwijl een dienstdoende ober een glas donker bier voor haar neus zet.
Terwijl de Sittardse schlagerzanger Henny Lubbers op het plankier zijn kraker Maèdjes Zeen Wie Engelkes aanheft, vindt Dwayne op een rustig plekje in de buitenlucht nog even tijd voor een gesprek, direct na afloop van zijn optreden. Op de vraag wie zijn grote voorbeelden zijn, heeft hij geen seconde bedenktijd nodig. „Dat is er maar één: Flaco Jimenez. Hij is mijn superheld. Ooit hoop ik te kunnen spelen zoals alleen hij dat kan", klinkt het vastberaden. Dat Dwayne vanaf morgen weer gewoon in de schoolbankjes moet plaatsnemen, vindt hij zelf niet zo'n probleem. „Tot nu toe speel ik vooral in de weekends, dus dat gaat best samen. Volgend jaar komt mijn eerste plaat uit. Wat er daarna allemaal gebeurt, zien we wel. Dat kun je moeilijk voorspellen." Intussen loopt organisator Jos Laumen, baas van het oer-Limburgse platenlabel Limbo Music, met een brede grijns door de zaal. „Je ziet, het gaat hartstikke goed met de Limburgse muziek. Zeker weten", zegt de 56-jarige Sittardenaar. Als doorslaggevend bewijs van zijn stelling hoeft hij alleen maar te wijzen op de 160 (!) albumtitels die hij inmiddels op zijn platenlabel heeft uitgebracht. Sterker nog, Laumen vreest stilaan het gevaar van Limbo-overkill. „Tja, je ziet tegenwoordig steeds meer mensen op eigen houtje een plaat uitbrengen. Ze vinden van zichzelf dat ze best een aardig deuntje kunnen zingen en ze noemen zich dan ook meteen al artiest. Maar daar is toch echt heel wat méér voor nodig. Als platenbaas geef ik in zulke gevallen altijd heel open en eerlijk mijn mening. Maar dat wordt helaas niet altijd op prijs gesteld."
