6 november 2006 |
TC Tubantia op het web |
Gé Reinders ongewoon dagelijks
ENSCHEDE- Muziekcentrum, zaterdagavond. Het harmonieorkest Wilhelmina uit Glanerbrug en Gé Reinders met het liedjesprogramma 'Blaos mich nao hoes'.
Het begon allemaal een jaar of zeven geleden. Als een echte Limburger bezong Gé Reinders de regionaal alom gewaardeerde muziek van harmonie, fanfare en brassbands, wat resulteerde in het onverwacht succesvolle nummer 'Blaosmuziek'. Reinders begreep dat hij hiermee iets waardevols in handen had en pakte het daarna goed aan. Hij liet een dozijn van zijn liedjes bewerken voor blaasorkesten en toert nu alweer voor het tweede seizoen langs de Nederlandse en Belgische theaters. Vrijwel iedere keer brengt hij daar met een ander, plaatselijk orkest het liedjesprogramma het liedjesprogramma 'Blaos mich nao hoes'. Zaterdagavond deed hij daarbij het Muziekcentrum in Enschede.
Reinders is een ervaren muziekant en performer, die heel naturel het publiek positief weet te bespelen. Het oogt allemaal heel losjes, maar is wel degelijk goed doordacht. Zo opende hij het concert met een aantal liedjes met enkel gitaarbegeleiding. Hierdoor laat hij zijn publiek wennen aan de subtiliteit, waar ze het de rest van de avond ook mee moeten doen. Daarnaast is Gé handig genoeg om zijn toehoorders vanaf het begin al naar zijn hand te zetten. Dankzij zijn innemendheid krijgt hij de zaal direct al aan het zingen. Een investering, die zich later op de avond weer uitbetaalt.
De weloverwogen opbouw van het programma liet voldoende ruimte voor Wilhelmina om zich te profileren. Dat een uitmuntend orkest daar niet altijd loodzware werken voor nodig heeft, bewees het met 'Lord Tullamore' van de Goorse componist Carl Wittrock. Datzelfde geldt voor de arrangementen, die Reinders door Hardy Mertens en Steven Walker heeft laten maken. Niet bloedmoeilijk, maar zo geraffineerd, dat je nergens iets mist.
De teksten in het Limburgs dialect zijn belangrijk, maar zelfs als ze door een lichte taalbarrière niet altijd verstaanbaar zijn, is dit niet erg. De zachte, ronde uitspraak lijkt gemaakt voor de fluwelen begeleiding van Wilhelmina, dat o.l.v. Hennie Ramaekers uiterst professioneel deze taak uitvoerde. Bovendien maakt Reinders van de nood een deugd, door vooraf te vertellen waar het liedje over gaat. Losjes grapt hij het programma vol met (quasi) autobiografische anekdotes, die de inhoud van zijn teksten weergeven. In eerste instantie ben je geneigd te denken, dat die zonder enige diepgang zijn. Gaandeweg kom je dan toch tot een heel andere conclusie. Gé zingt over gewone, dagelijkse dingen en probeert de wezenlijk belangrijke zaken in het leven op ons over te brengen. Luister naar zijn 'Hangmat' en je weet heus even niet meer waar je je zo druk over maakte.
