naar Maud Wilms
Deze pagina is bijgewerkt op
PLAYGROUND
jaargang 12, juli 2003
tijdschrift van de Stichting Popmuziek Limburg
MAUD WILMS
‘Ik heb ruimte nodig om
mijn ding te kunnen doen’Maud was dertien jaar toen ze haar eerste nummer schreef. “Ik ging met mijn eerste Engelse woordjes en de meest simpele akkoorden aan de slag. In de jaren die volgde heb ik in diverse bands gezongen. Met één van die bands namen we een demo op. Toen ik mijn moeder die demo liet horen, zei ze: Maud je moet niet schreeuwen, je moet zingen! En daar bleek ze gelijk in te hebben. Mijn stem komt meer tot zijn recht als ik zing. Toen ik dat ik de gaten kreeg, ging ik vrij snel mijn eigen weg. Een band beperkte me. Ik kan iets helemaal te gek vinden, maar als de rest van de band dat niet vindt, dan houdt het op. Dat zint me niet. Ik moet vrijheid hebben om mijn ding te kunnen doen.”
In 2001, als Maud 18 jaar is, geeft ze zich op voor Kunstbende. Ze komt terecht in de finale in Rotterdam. ”Het was moeilijk, omdat er zoveel verschillende acts meededen. Ik had een goed gevoel over mijn optreden, maar ik had geen enkele verwachting wat betreft de uitslag. De meiden die als eerste eindigden waren waardige Kunstbendewinnaars. Ze waren apart gekleed, ze zongen, ze waren grappig, het was een complete show. Ik haalde alleen met behulp van mijn stem en gitaar de tweede plaats.”
’t Sjengske, L1 en TMF
De Maasbrachtse was blij met haar plek op het erepodium, maar had niet verwacht dat dit optreden zo snel vruchten af zou werpen. “Drie maanden later zat ik in de trein toen mijn telefoon ging. ‘Hallo Maud, je spreekt met Jan Smeets.’ Ik had al snel in de gaten dat dit dé Jan Smeets was. Hij vertelde mij dat hij me tijdens de finale in Rotterdam had zien spelen en mij wilde nomineren voor ’t Sjengske. Hij legde uit dat dit een prijs is voor jong aanstormend muzikaal talent. Ik was vereerd.” Op elf november, de begindatum van het carnaval, moest de Pabo studente op het Onze Lieve Vrouwenplein in Maastricht optreden. “Daar stond ik dan voor drieduizend carnavalsvierders, maar toen ik inzette werd het hele plein stil. Dat was een fantastische ervaring. Het grootste compliment dat publiek mij kan geven is stil te zijn als ik zing.”
Niet lang daarna stond de zangeres weer een telefonische verrassing te wachten. Bart Barnas, hoofdredacteur van TMF zat in de jury van Kunstbende en vroeg of ze haar kunsten wilde vertonen in het programma 100% Johnny. ”Ik ging uit mijn dak. Stiekem hoopte ik natuurlijk op mijn grote doorbraak, maar eenmaal bij de studio’s aangekomen, werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Er speelde nog een andere bekende band in het programma, dus ik moest wachten en wachten en wachten. Na twee uur mocht ik mijn liedje ten gehore brengen en vijf minuten later stond ik buiten. Wat dat aangaat heeft L1 meer aandacht aan mij besteed. Zo was ik te gast in het programma De Muziekfabriek en van mijn optreden op het OL Vrouwenplein hadden ze een clip gemaakt die vaak werd uitgezonden.”Tekst: Eefje Herregodts
naar Maud Wilms