Maas en Roerpost

woensdag 30 januari 2002

Frans Croonenberg brengt heel Gulpen en omgeving in extase

LVK-winnaar dol gelukkig

GULPEN - Wij voorspelden twee weken geleden: 'Wie der Herrgot Limburg hat gemaak' heeft alles in zich om een evergreen te worden. Voor de tweede keer deed hij mee aan het Limburgs Vastelaovesleedjes Konkoer en dit keer was het dan écht raak voor zanger Frans Croonenberg uit Gulpen. Toen hij doordrong tot de finale kon er voor hem al niets meer stuk: Hij had immers heerlijke herinneringen aan het kampioenschap vorig jaar. Maar wat er dit jaar met de zanger uit Gulpen gebeurde, sloeg alles.

Eén dag na de zinderende finale heeft hij nog moeite het allemaal te verwerken: "Hieë kinste alling van dreume" glundert Frans in zijn CD-winkel aan de Gulpense Markt. Hij is in de finalenacht om kwart over vijf gaan slapen. Tien over acht rinkelt de telefoon voor de eerste keer: kranten, TV, radio, ze willen zijn reacties horen, willen feliciteren nu Frans met 'Wie der Herrgot Limburg hat gemaak, hat d'r doa vas en zeker bie gezonge' een geheide kraker aan het Limburgs camavalsrepertoire heeft toegevoegd.. Het lied is, behalve dat het lekker in het gehoor ligt, zó universeel Limburgs en tijdloos gebleken, dat het de harten van de jury verspreid over heel Limburg stal. "Dat laatste is natuurlijk extra geweldig: dat door héél Limburg heen de waardering zo hoog lag. Toen de eerste scores zo hoog uitvielen heb ik mezelf gedwongen om nuchter te blijven. Vorig jaar waren de eerste uitslagen ook erg gunstig, maar keerde dat tij halverwege. Voor mij was het afwachten tot die verlossende allerlaatste zekerheid".
Zo nuchter kon op dat zinderende moment in de Blerickse veilinghal zijn grote schare meegereisde fans al lang niet, meer redeneren. Al halverwege de juryuitslagen, drong her tot de honderd meegereisde Gulpense carnavalisten door: Dit kon niet meer stuk, hun Frans leverde het Limburgse Vasteloavendleedje 2002.

Hoofdstuk
"Die fans is een hoofdstuk apart. Ik kan niet onder woorden brengen, wat er door je heen gaat als je opkomt en je vlak voor je jouw eigen honderd fans volkomen uit hun bol ziet gaan". De kijker naar de eerste live TV-uitzending van het Limburgs Vasteloavendleedjes Konkoer zal er minder moeite mee hebben om dat aan te voelen dan Frans veronderstelt: Zowel op de bühne als vlak vóór die bühne droeg het Gulpense legioen de Herrgot méé de hemel in. Tussen de prachtige kostuums en de deinende zee van geel met zwarte dassen kon de oplettende kijker ook burgemeester Geraedts van Gulpen-Wittem herkennen, petje op, das om en in zijn hand het dansende blauwe herrgotje op een stokje dat nog op talrijke andere plaatsen boven de menigte uitstak. Normaal gesproken is hij iets uitvoeriger in zijn betogen, maar dit keer hield hij het bij "Waanzinnig, te gék, boetengeweun". Hij liet er op volgen dat tijdens de uitslag een aantal Gulpener maedjes zijn hart hadden moeten vasthouden. "Toen na de uitslag het tumult pas écht losbarstte voelde ik me klein. Dat moment was met geen pen te beschrijven". Nu kunnen ook niet veel burgemeesters in Limburg er op pochen dat hun gemeente door de Herrgot hoogstpersoonlijk op de kaart gezet is, feit is dat het hele Gulpense gezelschap tot in de echt kleine uurtjes heeft nagenoten van de unieke carnavalsavond.

Handen schudden
De volgende ochtend, temidden van een grote bloemenzee staat Frans honderden handen te schudden van dorpsgenoten die hem komen feliciteren. "Ik kan zó een slijterij of een bloemenzaak beginnen" gnuift hij. Een klein meisje komt binnen met een grote bos bloemen en rood-geel-groene balonnen. "Ich hauw un keerske veur uch opgesjtoake. Dat möös good goa" vertelde ze. Waarmee der Herrgott dus nóg directer ingeschakeld bleek. Intussen rinkelt onophoudelijk de telefoon. Vrouw Lilly schakelt alle gesprekken door, zoon Andy heeft juist 8 vazen en een paar emmers gehaald voor de niet aflatende stroom bloemen, fotografen van kranten dienen zich aan. Ook vrouw en zoon kunnen hun geluk niet op. Frans wil, nu de spanning van hem afgevallen is, best bekennen dat hij tevoren knap zenuwachtig was geweest. 'We waren al een goed eind met de bus onderweg toen Lilly mij vroeg of ik reservemuziek bij me had. 'In de zak met het kostuum' antwoordde ik. Op het zelfde moment besefte ik dat ik die zak dus in Gulpen had laten liggen. In allerhaast werden mensen met een personenwagen er op uit gestuurd, de bus moest uiteraard wachten. Kun je je voorstellen wat er dan allemaal door je heen suist?"

Onder controle
Intussen heeft Frans in alle hectiek van het moment zichzelf alweer helemaal onder controle. "Mensen bellen me ook voor optredens. Daar geldt echter het motto: vol is vol. Ik ga mezelf niet opblazen." Een collega belt. Als het gesprek is afgelopen wil Frans nog even kwijt dat die collegiale sfeer er ook tijdens de hele finale geweest was. Iedereen wenste iedereen alle succes, bij de uitslagen werd hij regelmatig door anderen bemoedigd en naderhand gefeliciteerd. "Ook in die zin is het een prachtige happening, een écht feest. Als je dan ook nog bedenkt dat je hebt meegewerkt aan het in stand houden van een stukje echte volkscultuur, wat bestaat er dan prachtiger?" Weer komen er nieuwe mensen de CD-zaak binnen. Uit de luidsprekers klinkt 'Wie der Herrgot Limburg hat gemaak, hat d'r doa vas en zeker bie gezonge'. En iedereen zingt mee.

Ruud Verhoeven

terug naar Frans Croonenberg

Deze pagina is bijgewerkt op