HÉT TIJDSCHRIFT OVER NEDERLANDSE POPMUZIEK
(8) nr.3, maart 2001 |
Nationaal Popinstituut op het web |
'Ik kan mijn eigen muziek niet aanhoren'
TON ENGELS
Singer/songwriter Ton Engels ziet volgend jaar Abraham, maar oogt als een late dertiger. Twintig jaar seks, drugs en rock-'n-roll hebben blijkbaar nauwelijks sporen achtergelaten bij deze Limburgse rasmuzikant.
[tekst: Stan Novak]
Na een langdurig verblijf in de even hectische als experimentele groep Blowbeat, waarmee Engels de albums Blowbeat en Chainsaw Melodies maakte en vooral buiten de landsgrenzen succes had, is hij een jaar of vijf geleden in rustigere vaarwateren terechtgekomen. 'Met Blowbeat heb ik een fantastische tijd gehad', vertelt Engels. 'Het waren echte kamikazejaren waarin we veel hebben getourd, van Denemarken tot Zwitserland. Met name Duitsland hebben we helemaal afgestruind. Daar speelden we vaak vijf, zes keer per week. Maar op een gegeven moment was het op en in 1995 is min of meer het doek gevallen. Een paar jaar eerder was ik al begonnen met mijn Limburgstalige repertoire. Daarbij hield ik me voor ogen dat er van buiten de provincie weinig interesse zou zijn.'
Prachtliedjes
Een onjuiste constatering blijkt nu want vrijwel alle landelijke muziekbladen blijken ineens aandacht aan hem te besteden. Aanleiding is de eerder dit jaar verschenen tweede cd Wermer As Vandaag, dat een sfeervolle collage aan prachtliedjes herbergt en uitblinkt in diversiteit. Emotionele luisterliedjes worden moeiteloos afgewisseld met een broeierige blues of ronduit experimentele rock-klanken. Een aanpak die direct is terug te voeren op zijn ervaringen als muzikant.
'De periode in Blowbeat heeft me gevormd als muzikant. Ik was altijd omringd door topmuzikanten waarbij we het interessant hielden door nooit op safe te spelen. Iedere avond was weer anders. Die filosofie draag ik nog steeds met me mee want voorspelbaarheid is de ergste eigenschap die je kunt hebben, zowel als muzikant als gewoon mens. Het is de kunst een bepaalde vrijheid in te bouwen om daarmee een mogelijkheid te creëren om het gevoel te laten overnemen. Het is een directe nasleep van Blowbeat, want daar stond het repertoire ook nooit noot voor noot vast. Gewoon een kwestie van ervaring.'
Klungelen
Behalve muzikant is Ton ook docent Songwriting op de Rock Acadamie in Tilburg en in die hoedanigheid geeft hij wijze adviezen aan toekomstig talent en inmiddels bekende Nederlanders als Jacqueline Govaert van Krezip. Maar met het relativeren van zijn eigen liedjes heeft hij grote moeite. Wat vinden zijn leerlingen van de muziek van hun leermeester?
'Ik hou het bewust gescheiden en loop er niet mee te koop. Nu er zoveel aandacht vanuit de media is, weten ze wel wat ik doe, maar ik ben er niet het type voor om erover te oordelen. Laat anderen maar zeggen wat ze ervan vinden. Ik kan mijn eigen muziek niet aanhoren. Het is net ais een schilderij. Op een gegeven moment stop je ermee want je kunt niet eeuwig blijven kleuren en aanklungelen.'
In 1996 verscheen via Marlstone Recordings het solo-debuut Plat waarmee Engels een gedegen basis legde in het Limburgse. Waar hij zich op Plat nog wet eens te veel wilde manifesteren als muzikant wordt op Wermer As Vandaag alles functioneel in dienst van de liedjes gesteld. Vooral daardoor boeit de cd van begin tot eind en de straalt de liefde voor muziek er vanaf. Engels zit ogenschijnlijk lekker in zijn vel.
'Op het moment ben ik tevreden met mijn leven al moet ik zeggen dat er te weinig uren in de dag zitten. Ik wil gewoon zoveel mogelijk spelen en muziek blijven maken. Mijn ideaal is om een bepaalde armslag te krijgen waardoor ik zelf kan bepalen wanneer ik iets uitbreng of ga optreden. Ik wil muzikale projecten kunnen opzetten zonder daarbij rekening te moeten houden met de vraag of er interesse is en of het haalbaar is. Verder moet het alle kanten op kunnen. Maar bovenal moet het allereerst mezelf amuseren en dat is al moeilijk genoeg. In feite ben ikzelf dan ook de voornaamste doelgroep.'
