AAILAAND

de zun komt op
t wórt n waarme daag
de duusternis verdwient aachter de dunen
t helmgras gait hin en weer
en wuift mie tegemout, doe bister weer

ik loop deur t mulle, rulle zaand
allain n handouk en n mooi bouk
ik vlei mie neer ien n waarme paan
en sloet mien ogen
wat voult t hier toch goud

dat klaine aailaand
ien die grode wereld
dat schier plekje
met heur aigen toal, mooi laand

t bouk glidt langzoam oet mien haand
t verhoal verdwient onder t zaand
de waarmte van de zun verbraand
aal mien gedaachten
mien kop is leeg
n wiendvloag sloat een bladzie om
leest verder zunder mie t hoofdstuk oet
ik heur en zug niks meer
heb gain gedachten, t bouk is oet

dat klaine aailaand
ien die grode wereld
dat schier plekje
met heur aigen toal, mooi laand

ik loop terug
langs de nadde kaant
mien blode vouten
speulen met de zee
n kold glas bier en n sigeret
op n terras, n prachteg stee
en kiek noar aal dat moois vandoag
van onder hoog en boven wat loag

dat klaine aailaand
ien die grode wereld
dat schier plekje
met heur aigen toal, mooi laand

Tekst en muziek: Martin Korthuis

van de cd: Aailaand

naar Martin Korthuis

Deze pagina is bijgewerkt op