KERKJE VAN OTERDOM

Kerkje van Oterdom ston zo verlegen
doeknekt, mit diek as n aarm`der om tou,
dij hom beschaarmde veur Eemswind en regen.
Taiken van Godsvrucht veur aaltied n nou?

Tied dij veraandert,'t nemt aalmoal n keer;
Kerkje van Oterdom staait der nait meer …

In Eemserbocht bennen vrougertied schepen
wel ais in störm en in noodweer vergoan.
Kerkvolk van Oterdom was den aan 't slepen,
hoalde der 't aanspoulde jutgoud vandoan.

Tied dij veraandert, 't nemt aalmoal n keer;
Kerkje van Oterdom staait der nait meer …

't Noorden van Orunnen kreeg steun van regeren;
't was veur meer waark; veur meer geld, veur meer goud.
Meugelk kon den wel de boudel versmeren …
Zol 't, dat kultuur en milieu wieken mout?

Tied dij veraandert, 't nemt aalmoal n keer;
Kerkje van Oterdom staait der nait meer …

Doar bie Delsiel mos n Eemshoaven komen;
't wer n komplex mit n bult industrie.
't Laandschep wer aans, bleven zuver gain bomen;
dörpkes verdwenen … en mensen der bie.

Tied dij veraandert, 't nemt aalmoal n keer;
Kerkje van Oterdom staait der nait meer …

Zo kwammen buldosers, baggelmesienen;
want veur het nije mos 't olle kepot.
Kerkje van Oterdom mos ook verdwienen;
diek wer verlegd, wat in weeg ston mos vot.

Tied dij veraandert, 't nemt aalmoal n keer;
Kerkje van Oterdom staait der nait meer …

Tekst: Kornelis Mulder
terug naar Grunneger Minstreels

Deze pagina is bijgewerkt op