TOT BOVEN IN DE HEMEL

Ik kwam tot boven in de hemel - vrouger joaren.
n Wonder - n meroakel - lat zok sums verkloaren.
Nait enkeld dat ik waiten wol hou of t doar boven weden zol.
Nait oet vervelens - nait om toch.
Nooit aine zee dat dat nait mog.
t Was bloots nijsgiereghaid en meer nog sums oet winst.
En wastoe wilst - haar ik begrepen dou - dat kinst.
Dus vloog ik s mörns oet - bie t eerste ochtendgloren
en zette mie op wiezers van de klokketoren.
Ik zee heur dou om zo laang stoan te blieven
as dat ik neudeg was om dit verhoal te schrieven.
n Wonder - n meroakel - lat zok sums verkloaren.
Ik kwam tot boven in de hemel - vrouger joaren.

Op de meet van de toukomst - en van t verleden.
Dij grode rivier - dij snelweg van t heden.
Blift tied in bewegen - zo laank as dat t wil.
Mor vroug in de mörn - ston e dou even stil.

De muskes lewaaiden onder in heeg.
De steerns verblaikten - de nachtegoal sweeg.
Twijduustern op druppel - de toren op slag
van drij vaaier vief noar weer zo mor n dag.

Naacht sierde t spinraag mit kraaltjes van daauw.
Zun kleurde t oosten oraanje en blaauw.
De dag gloop noar binnen deur t sloapkoamerroam
en luusterde – fluusterde - nuimde mien noam.

t Laand laag te wachten - mor t was nog te vroug
veur kloare gedachten en t schaarp van de ploug.
n Mörn zo schoon en nog haalf in de knop.
n Hemels vertoon en de wereld ston op.

Tekst en muziek: Hans van der Lijke

van de cd: Dagbouk van n troubadour, 2015

naar Hans van der Lijke

Deze pagina is bijgewerkt op