Nieuwsblad
van het noorden

15 oktober 1982
opgegaan in het Dagblad van het Noorden

Festival niet meer puur commercieel

Verrassende kwaliteit
bij Groninger liedjes

Gebeurtenis: Vierde Groninger Liedjesfestival. Plaats: Struvé Sapperneer. Publiek: 500 (vol).

Het Grunnens Laid aan het slot, vele volle borsten op zangritme, en toch moet presentator Wienus van der Laan op zijn hoogst eigen wijze 't Gronings chauvinisme wat aanblazen. Aan de orde: het laidjesfestival, het vierde alweer. Met als meest waardevolle conclusie: een aantal nieuwe goede teksten, niet al te plichtmatig muzikaal verklankt, wat fantasie, een poging tot een kritische benadering van eigen en andermans functioneren. Kortom: een sterke promotie rond het Groninger lied, en niet uitsluitend commercie.
Natuurlijk bevat zo'n avond geen rond, afgemeten programma. Daarvoor lopen de soorten te veel uiteen. Van het literair getinte werk van Törf, het bijna altijd ingehouden, relativerende lied van Frijling of het chanson van Lianne Abeln, tot de stampers van Henk Wijngaard wie het wel is toevertrouwd er een grote finale uit te rammen, hitgevoelig tot en met, en met uiteraard commercieel gekleurd vakwerk.
En dan ben je precies op de tweesprong beland. Het merendeel van het publiek is - het blijkt onweerlegbaar - niet bar geïnteresseerd in de cultuur en de betekenis van het puur Groninger liedje. Siemon Reker en zijn mede-onderzoekers heb ik overigens niet ontmoet en Simon van Wattum was niet lijfelijk present, maar via Törf prima vertegenwoordigd in zijn werk. Deze driemansformatie ging in dit decor door de mand. En dat niet op kwaliteitsprincipe. Wat dit clubje doet, is goed en verantwoord, maar het valt buiten de reikwijdte van een immense zaal, mede door de onervaren presentatie, die gericht is op het kleine publiek. Een ongemak dat Törf deelt met Hans Frijling, die op een grote bühne toch altijd de vraag openlaat of hij er wel helemaal zin in heeft.
De combinatie van klasse in lied, muzikaliteit en voordracht vind je vrijwel uitsluitend bij Lianne Abeln en haar Ed Wennink. Zelfs als ze niet helemaal schitterend bij stem is, kent haar optreden de samenstelling van uitbundigheid en verstilling, gein en ingetogenheid, die haar showtje stempelen tot het absolute hoogtepunt van het festival. Schaamteloos, daarentegen, en betekenisloos is de vrolijk bedoelde, maar triest stemmende „stemmingsmuziek” van The Rockets. Wat zij doen is zeer bar en daar komt het Sneeuwbaltrio, dat heus evenmin literaire prijzen beoogt te winnen, toch nog mijlen bovenuit, althans met enkele van de betere nummers.
AI met al verricht Radio Noord stimulerende arbeid, eveneens door de presentatie van een lp met een selectie van dit festival. Op die plaat staat ook Bert Toebak, een zanger die niet zulk opvallend repertoire doet, maar toch met een zeker showmanschap op een podium staat en bepaalde verwachtingen wekt als solozanger. En tussen volkspop, luister-, levenslied en deun staat de North Star Showband van Jenne Meinema als een muzikaal blok en blijkt Jur Eckhardt verrassend in staat om „My Way” een Groningse aanzet mee te geven. Ook dat kan in het laidjesfestival! Men moest het stellen zonder Imca Marina die door de griep was geveld.

JACQUES J.d'ANCONA
terug naar Grunneger Laidjes Festival

Deze pagina is bijgewerkt op