18 oktober 2010 |
Dagblad van het Noorden op het web |
Niehof laat Niekerk dansen
op z'n Gronings
REPORTAGE
TRY-OUT HARRY NIEHOF
Door Martin Groenewold
• Groningstalige zanger bereidt zich voor op theatertournee 'Van Middelsom noar Madrid'
Niekerk “Voordat ik aan mijn volgende spontane praatje begin, moet ik even spieken welk spontane praatje dat ook alweer is.” Harry Niehof (1954) speelde zaterdagavond de eerste try-out van Van Middelsom noar Madrid in De Rotonde in Niekerk. Muzikaal stond het programma al grotendeels als een huis, maar de verbindende teksten kwamen hem zelf nog wat onwennig voor.
“Meestal sta ik in mijn eentje op het podium”, had de zanger/gitarist ‘s middags al gezegd. “Dan kun je gemakkelijker improviseren, de boel omgooien of een verzoeknummertje spelen.” In het theater, begeleid door multi-instrumentalist Herman Grimme en bassist Johan Viswat, ligt de voorstelling vooraf vast. Is er zelfs sprake van een rode draad en een spanningsboog. Maar try-outs zijn er niet voor niets: gistermiddag in Leek stonden, mede dankzij de adviezen van de in Niekerk aanwezige theatermaker Rob Heiligers, alweer wat extra puntjes op de i.
De onwennigheid van zo'n eerste proefvoorstelling is trouwens niet exclusief voorbehouden aan de muzikanten. Slechts dertig mensen - inclusief twee laatkomers en een stuk of wat vakgenoten van Niehof - wisten ‘s avonds de weg naar het dorpshuis te vinden. Het gelijktijdige jubileumfeest van de plaatselijke voetbalvereniging bleek een stevige concurrent. “Maar de theaters beginnen al wel aardig vol te lopen”, blikte Niehof vast vooruit op de officiële aftrap in Delfzijl (op 13 november) en de aansluitende tournee langs de grotere zalen in Groningen. Gistermiddag zat het in Leek ook zo goed als vol.
De Delfzijlster première is te danken aan Molenberg-directeur Daniël Wever, die aan de wieg stond van Van Middelsom noar Madrid. Niehof: “Daniël vroeg mij een theaterconcert maken, iets in de trant van Allennig van Daniël Lohues. ‘Wat jij doet, hebben we nog niet’, zei hij. Het idee sprak me erg aan, maar ik wilde juist een wat breder geluid kunnen neerzetten. Vandaar dat ik Herman en Johan heb gebeld.”
Het basisidee leidde al gauw tot plannen voor een tourtje. Dat is ingekaderd door de provinciegrenzen, want daarbuiten vinden de rootsliedjes van de voormalige Dagblad van het Noorden Streektaalprijs-winnaar nog maar moeizaam hun weg. "De tournee was een mooie aanleiding om ook een nieuwe plaat te maken', zegt Niehof. “De presentatie daarvan valt samen met de première.”
Het materiaal van Golf Noa Golf, een dubbelalbum nota bene, vormt de kern van Van Middelsom noar Madrid. In een even eenvoudig als doeltreffend decor vertelt Niehof daarin over zijn geboortedorp Middelstum, over zijn jaren in Steenwijk (‘dat aanvoelde als New York, met z'n koffiebar en hasjiesj’) en het nog grotere Groningen, voordat zijn reizen naar Spanje ter sprake komen. Er is een anekdote over zijn eerste Groningstalige liedje (Poedie) en hij bezingt zonder vals sentiment, met weinig woorden en veel gevoel, zijn overleden moeder. De verhalen zijn persoonlijk, maar de thematiek - ontheemding, (verloren) liefde, afscheid - is vaak universeel. Zijn onderkoelde humor krijgt, vorm in een fraaie act over ‘dansen op z'n Gronings’ en een werkelijk briljant slotakkoord. En dan zijn er natuurlijk nog de ‘hits’, waaronder het soepele Altied Onderwegens en het van Los Bomberos bekende Grunnen Leeft.
Het past Niehof dus wel, zo'n theaterconcert. Al is het verrekte hard werken voor zo'n handjevol bezoekers... 's Middags om half drie meldden de drie muzikanten en geluidstechnicus Rolf Schreuder zich reeds bij De Rotonde voor een uitgebreide soundcheck en een doorloop. Pas na middernacht was de boel opgeruimd en ingeladen. Gisterochtend om half twaalf stond het gezelschap weer voor de deur van de Oude Ulo in Leek.
Ging er dan helemaal niets mis in Niekerk?
Los van wat schoonheidsfoutjes kan die vraag inderdaad ontkennend worden beantwoord. Al baalde Niehof toen hij 's middags twee nagels afscheurde bij het uitladen van zijn spullen. Niet uit cosmetisch oogpunt, natuurlijk, maar omdat hij die gebruikt tijdens het gitaarspelen. Een setje opplaknagels bracht vlot uitkomst. En vormde zo het enige ‘onechte’ aspect aan deze topmuzikant.
