20 september 2008 |
Dagblad van het Noorden op het web |
SPREKEND Erwin de Vries
‘Ik hou altijd iets voor mezelf'
Naam: Erwin de Vries.
Geboren: 15 april 1971, Sappemeer.
Woonplaats: Meeden.
Opleiding: B-verpleegkunde.
Thans: muzikant/zanger, ambulant psychiatrisch verpleegkundige.
Zanger Erwin de Vries presenteert morgen zijn derde soloalbum, Dichter In Mie. Inspiratie voor zijn Groningstalige teksten vindt hij onder meer in zijn werk als ambulant psychiatrisch verpleegkundige in Uithuizen.
Door Martin Groenewold
Psychiatrie
"Van maandag tot en met woensdag werk ik bij Lentis, de voormalige GGZ in Uithuizen. Als case manager ben ik lid van een team dat mensen met een psychiatrische achtergrond bedient, mensen die zich thuis nog min of meer kunnen redden. Het gaat om de behandeling van uiteenlopende ziektebeelden, zoals depressiviteit, schizofrenie en persoonlijkheidsstoornissen. Boeiend werk, dat ik niet snel volledig zou opgeven voor de muziek. In dit werk gaat het over leven en dood, over de puurheid van het leven. Dat verandert je eigen kijk op de dingen."
De Polder
"Als mensen me associëren met het liedje De Polder, dan vind ik dat prima. Volgens RTV Noord is het een klassieker; het nummer staat altijd hoog in hun jaarlijst Alle 50 Goud. Maar vergeleken met wat ik nu doe, was Deheleboel gewoon een hobbybandje. Ik heb het nu veel drukker. En de muzikanten met wie ik tegenwoordig speel zijn stuk voor stuk professionals. Overigens had ik nooit verwacht dat De Polder zo'n impact zou hebben. Het liedje lag al anderhalf jaar in de kast voordat ik besloot er iets mee te doen. Ik vind het altijd moeilijk in te schatten of ik iets bijzonders in handen heb. Omdat ik zelf alle teksten schrijf en de muziek componeer, geef ik de afwerking graag uit handen aan de producer, Caspar Falke. Ik bemoei me ook niet met de mix."
Gronings
"Misschien beperk ik mijn publiek door in het Gronings te zingen. Het Veenkoloniaals dialect waarvan ik mij bedien, is bovendien ontiegelijk rauw. Mensen in het Westen hebben echt geen idee waar ik het over heb, het had net zo goed een mengsel van Noors, Russisch en Engels kunnen zijn. Maar ik zing over mezelf, over wat ik beleef en over hóe ik het beleef. Daarom kies ik voor de taal die het dichtst bij me staat. Omdat ik Gronings zing, word ik vaak op één hoop gegooid met allerlei piraten en volkszangers. Ten onrechte, ik hoop dan toch echt dat ik een buitenbeentje ben. Ik pak allerlei stijlen en ben niet doelgroepgericht, dat is ook meteen mijn manco. Ik speel net zo lief met een symfonieorkest als solo op de vijftigste verjaardag van mevrouw Van der Veen."
Humor
"Sommige van mijn teksten zijn heel snijdend, heel grimmig. Soms zijn ze gevoelig, vaak to the point. Het album Wie! zou je achteraf een zware, beladen plaat kunnen noemen. Maar het leven is soms ook kolderiek, dus die kant hoor je eveneens terug in mijn muziek. Maffiosa is zo'n liedje dat een geheel eigen leven is gaan leiden. Ik kwam ineens in feesttenten terecht waar mensen met ontbloot bovenlijf en een biertje in de hand 'poedie, poedie' stonden te roepen. En er kwamen aanbiedingen om een half uurtje te komen optreden met een orkestbandje. Ik heb dat geweigerd; het is niet wat ik nastreef. Dat heeft met geloofwaardigheid te maken, met een bepaalde boodschap die ik wil uitdragen. In een feesttent ben ik gewoon niet zo op m'n plek."
Dichter
"Of ik me een dichter voel? Mmm, ik weet niet wat de definitie van een dichter precies is. Maar ik ben in elk geval een rijmer. Mijn nieuwe cd heet Dichter In Mie, omdat ik mezelf de afgelopen tijd beter heb leren kennen. Het was een heftige, verwarrende periode, waarin ik gescheiden én getrouwd ben. Er zijn heel ellendige en heel mooie dingen gebeurd, waardoor ik op andere gedachten ben gekomen. In zekere zin gebruik ik mijn eigen leven als kunstvorm. Zo bezien ben ik een dichter. Maar hoe kwetsbaar ik me soms ook opstel, ik hou altijd iets voor mezelf."
Theater
"Een eigen theatertournee is altijd mijn doel geweest. Het is de beste plek om mijn kunst te vertonen. De muzikanten kunnen er hun ei kwijt en het publiek luistert in alle rust naar wat ik te vertellen heb. Ik wil alle aandacht op mij, anders kom ik niet uit de verf. Daniël Wever, de directeur van De Molenberg in Delfzijl, was de eerste die in het theaterprogramma geloofde. Via hem is het van programmeur op programmeur gegaan. De zalen zijn geregeld uitverkocht en de respons is enorm. Maar het is lastig om buiten Groningen poot aan de grond te krijgen."
Nick Cave
"Er zijn perioden waarin ik heel veel naar Nick Cave luister. Ik vind het mooi als het drama ervan afdruipt, zeg maar. Dat heb je ook met sommige klassieke muziek. En Randy Newman vind ik fantastisch. Maar op gezette tijden gaat de radio uit en draai ik ook geen cd's meer. Met de stilte om je heen kun je zelf weer creëren. Dat is toch de essentie van alles."
