16 december 2005 |
Dagblad van het Noorden op het web |
INTERVIEW • EDDY HUIZING'S NIEUWE
UITLAATKLEP HEET 'ADHD SPIETMOBIEL'
‘Liedjes begonnen uit de mouw te vallen!’
Goed nieuws voor alle fans van Eddy Huizing alias Piepke, Mouse of Speedy. Na bijna vier jaar afwezigheid stapt de voormalige frontman van pretpunkband De Boegies en ska-bigband Jammah Tammah weer het podium op. Ditmaal heet zijn uitlaatklep ADHD Spietmobiel. Huizing, lachend: " Ik ga weer als een speer." Vandaag is de zevenkoppige groep voor het eerst te zien in De Zolder in Groningen.
Door Peter van der Heide
Door Peter van der Heide
Het enthousiasme waarmee Huizing over zijn nieuwe speeltje praat is aanstekelijk. Hij mag ondertussen 45 jaar zijn en vader van twee dochters, de energie en haast kinderlijk eerlijke onschuld zal hij wel nooit kwijtraken. Het maakt van Huizing; een ontwapenende entertainer die elke zaal in het land feestelijk om zijn vinger windt. Toch moest er één ontmoeting in café Ome Ap in Leek aan te pas komen om te zorgen dat de aan ska verknochte Huizing weer muziek ging maken.
Daar ontmoette hij gitarist Walter de Vries (31), een fan die het doodzonde vond dat het podiumdier niet meer optrad. "Ik vroeg hem toen of hij materiaal en teksten had", legt de in Roden wonende Huizing uit. Dat bleek het geval. Al snel werd in de huiskamer gerepeteerd. "Ik zorgde ervoor dat hij, voor we gingen spelen, eerst een lekkere maaltijd kreeg. We vonden het samen zo leuk dat de liedjes vanzelf uit de mouw begonnen te vallen!" Dat was begin september.
Sindsdien heeft de rest van de band zich om Huizing en De Vries heen gevormd. Het gezelschap is gecompleteerd met twee blazers, oude bekenden van Jammah Tammah. "De sfeer die de muziek moest krijgen spookte voortdurend door mijn kop heen. Ik dacht aan de Middellandse Zee, tavernen en ska. Vergeleken met Jammah Tammah is dit meer een cafébandje. Voor in de taverne! Ik voel me een volbloed Europeaan en heb mijn liefde voor landen als Polen, de Sovjets, Joegoslavië, Spanje en Italië nooit verhuld. Dat klinkt wel door in de muziek, al doen we nu geen wilde polka's meer."
Huizing blijkt een verrassend goede observator. In de teksten van de nummers zoekt hij het vaak dichtbij huis. Zo schreef hij Midnight Tavérna 's nachts op de stoep van Hair Studio Sylvia in Roden. "Daar waar de meisjes altijd hun kopje hete, thee drinken en sigaretjes roken. Daar maakte ik na een moeilijke periode weer mijn eerste tekstje." In Máál (maf, gek) slaat de fantasie als vanouds op hol' en brabbelt Huizing in het Gronings en Drents over iemand die in het Peizerdiep springt en bij Jamaica weer boven water komt. 'Het is echt Speedyaans, van het potje gerukt!"
Omkijken in wrok wil Huizing niet, al vindt hij het nog steeds moeilijk te accepteren hoe hij aan de kant werd geschoven door Jammah Tammah. "Maar nu ben ik er weer helemaal boven op en is met Walter de magie terug. Mensen die mij tegenkomen, zeggen ook tegen mij dat ik weer straal." Tenslotte wil Huizing nog even uit de doeken doen hoe hij aan de naam voor de band is gekomen. Die blijkt te zijn verzonnen door collega-muzikant Appie Alberts; ook niet iemand die stil kan blijven zitten. "Hij zei tegen mij: jij bent een lopende tijdbom, het wordt tijd dat die een keer afgaat. Weet je, vroeger noemden ze ons druk hè. Dat heet nu adhd. Waarom noem je de band niet ADHD Spietmobiel?!"
