Groninger Dagblad
6 november 2000
opgegaan in het Dagblad van het Noorden
Optreden in Herestraat en op Waagplein een groot succes
Pé en Rooie Rinus
blijven ongekend populairVan onze verslaggevers
Peter van der Heide en Mick van Wely
GRONINGEN - De haren van de een zijn wat grijzer, die van de ander wat minder rood. Maar alles doet het nog, zoals Doe Maar het zo mooi uitdrukte tijdens haar recente reünie. Voor even herleven de begin jaren tachtig weer, de tijd dat Peter de Haan (43) en Frank den Hollander (44) furore maakten. Als Pé Daalemmer en Rooie Rinus staan ze er deze zondagmiddag weer aan de achterkant van de snoep- en notenkiosk in de Herestraat. Op een steenworp afstand van hun vaste plekje voor de HEMA.
Al voordat het illustere duo arriveert, staan er tientallen fans te wachten. Dan verschijnen ze. Frank met groene zonneklep en lange jas, Peter met pet en gitaar. "Het is wel een beetje koud, maar we zitten tenminste overdekt," zegt Rooie Rinus tegen het publiek, terwijl hij omhoog wijst naar het bladerdak van de boom boven zijn hoofd.
Bejaardentehuis
Voor het eerst sinds ze er in 1984 mee stopten om de maatschappelijke carrière een kans van slagen te geven, treden ze weer op straat op. Nu, voor even losgelaten uit het bejaardentehuis, zoals Den Hollander het zelf zegt, om de vanaf vandaag verkrijgbare videoband De Video te promoten. "Twee uur lang van dit soort onzin," zegt de geboren Zeeuw. Even weer lekker gek doen en slap ouwehoeren. En morgen zitten we weer gewoon op kantoor." Met de lange stofjassen aan, en het T-shirtje van de Spar er onder, ogen de veertigers "op de eerst droge koopzondag sinds 1920" weer als de studenten van weleer. Aanvankelijk een beetje onwennig, maar al snel weer als vanouds. Dead End Street van The Kinks fungeert als opener. "Dit speelden we altijd om een kring om ons heen te krijgen," roept Den Hollander. Dat is ditmaal helemaal niet nodig, het ziet er om twee uur zwart van de honderden mensen die deze unieke gebeurtenis niet willen missen.
Aanhanger
Het tweetal is ongeveer een half uur aan het zingen wanneer vanaf het Gedempte Zuiderdiep een tractor met aanhanger aan komt rijden. Het publiek begint te juichen. Na een stevige omhelzing met de chauffeur ('boer Waps' ofwel Derk Bosscher, de weerman van TV Noord.) klimt het duo op de kar en zet daar de show voort. Nu ze beter te zien zijn, groeit het aantal toeschouwers gestaag. Pé en Rinus blijken met de tijd meegegaan, zodat Den Hollander de cabareteske act even onderbreekt om ten overstaan van alle mensen een minuutje mobiel te bellen.
Lopster Toren, Loeks, Overspel en Rock 'n Roll Meid, ze worden door de honderden aanwezigen met groot enthousiasme begroet. Ook de heisa rond de bouwplannen van de gemeente voor de Grote Markt Noordzijde is aan het duo niet voorbijgegaan. Tijdens de feestkraker Carnaval in 't Noorden zingt Pé Daalemmer over de oom van Rinus. "Als die buschauffeur straks onder de Grote Markt zal rijden, gaat de Martinitoren plat."
Daarna is het tijd een ander stekkie op te zoeken: Het Waagplein, daar willen ze ook graag spelen, dat bestond in hun glorietijd immers nog niet. Het lijkt wel een triomftocht die het duo door de Herestraat maakt. Eenmaal aangekomen op het plein is er vanwege de drukte nauwelijks een doorkomen aan. En de tranen rollen bijkans over de wangen van het lachen bij het horen van de grote successen. Baukelien, Alcohol, Hee Doe, Z-Side, Jelle Gaat Lekker en De Plattelandsvrouwen, ze worden uit volle borst meegezongen. Hilarisch is de instrumentale uitvoering van Apache van The Shadows, door Den Hollander gespeeld op luchtgitaar met het melige geluid van een mondtoetertje.
Plato
Om kwart voor vier houden ze het voor gezien en vertrekken de twee voor het officiële gedeelte naar de platenzaak Plato. Die staat inmiddels tot de nok toe vol, de ramen beslagen zodat vanaf buiten ook niets meer te zien is. De helden zelf weten zich, na het uitdelen van handtekeningen, met moeite naar binnen te werken. Voor even stralen de grootste sterren van het Noorden weer, een bijzonder fenomeen dat bij elk en ain na al die jaren nog steeds ongekend populair is.
"Het is fantastisch om hier weer eens in de Herestraat te staan. Net als vroeger waren we beiden en beetje zenuwachtig in het begin, maar het ging prima," zegt Den Hollander na afloop. Is het hoofdstuk Rooie Rinus en Pé Daalemmer dan nu echt gesloten? "Nou, we leven nog wel even, dus wellicht staan we hier nog een keer."