Ad(die) Pollux was een bekende tekstschrijver uit Venlo.
Pollux kwam na enkele omzwervingen bij de spoorwegen terecht en woonde het grootste deel van zijn leven in Eindhoven. Daar was hij erg actief in het verenigsleven en bij carnavalsactiviteiten. Pollux voerde daar het tonpraten in, het Brabants alternatief voor buutreednen. In 1968 werd hij de eerste kampioen van Brabant.
Hij was vooral succesvol als tekstschrijver in de jaren zestig en zeventig op de Jocus Leedjesaovend samen met componist Frans Wetjens. Liefst negen winnende liedjes staan op zijn naam zoals Zoebelaer (gezongen door Piet Pollux in 1968) en Venlo am Rhein (gezongen door Hay Crompvoets in 1978). Maar ook won hij de Leedjesmatinee in Blerick vier keer met Ein, twiëe, drei (gezongen door Karel Wetjens in 1966), Pin-up (gezongen door Wiel Vestjens in 1967), Moodertaal (gezongen door Ben Verdellen in 1978) en Det had ik as kind al ( opnieuw Ben Verdellen in 1979). Bovendien veroverde hij daar regelmatig andere prijzen.
Ad Pollux was de oudste broer van buutredner Jan Pollux en zanger Piet Pollux. Voor hem en zijn neven Herm Pollux en Bert Pollux schreef hij ook diverse teksten evenals voor de cabaretgroep De Beerbrouwers.
Ad Pollux overleed in oktober 1987.
AD POLLUX en de PERS:
in 2009
Venlo, de stad van duizend 'leedjes'