29 februari 2012 |
Leeuwarder Courant op het web |
De Moulin Rouge staat in Wergea
Cancandanseressen, een courtisane, bohémiens, ze verschijnen allemaal op het podium van De Bidler in Wergea. Het jubilerende Halbertsma speelt `Moulin Rouge' in het Fries.
FEDDE DIJKSTRA
Wergea doet van 2 tot 17 maart de gouden dagen van de Moulin Rouge herleven. Wervelende shows met pikant geklede cancandanseressen trokken eind negentiende eeuw drommen mensen naar de Parijse nachtclub, een trefpunt van artiesten en bohémiens als de beroemde schilder Henri de Toulouse-Lautrec.
In die tijd bestond de Wergeaster toneelclub Halbertsma al. Die viert zijn 140-jarig bestaan met een bijzondere productie: een eigen bewerking van de succesvolle musicalfilm ‘Moulin Rouge!’ van Baz Luhrmann uit 2001. De geplande zes voorstellingen zijn nu al vrijwel uitverkocht, zodat er op zondag 11 maart (15 uur) een extra voorstelling komt.
Een mondaine nachtclub in Parijs en een rederijkerskamer in een Fries dorp: daar gaapte zeker in 1890 een kloof tussen. Maar de spelers en speelsters van Halbertsma hebben er anno 2012 geen moeite mee om het Pigalle van toen neer te zetten in dorpscentrum De Bidler.
Regisseur Theo Smedes merkt niets van schroom of gêne bij de danseressen die in sexy kleding hun benen omhoogwerpen in de levendige dansen van choreografe Tet Rozendal. „De earste kear dat Tet dermei oan de gong gie, stie it der al”, aldus Smedes. „Krekt of buorrelet der noch wat Frânsk bloed troch Fryslân.”
Smedes (31) heeft zelf het filmscript van Luhrmann bewerkt en in het Fries vertaald. Het begin van de musicalfilm vond hij indertijd vooral een hoop drukte. „Mar nei dy earste fiif menuten krige de film my hieltyd mear yn de besnijing. It sfearke, it spektakel en it ferhaal, de muzyknûmers en de dúdlike knypeach nei dizze tiid.”
Meteen had hij zijn zinnen gezet op een Friese versie van ‘Moulin Rouge!’. „It makke my net ut, in iepenloftspul of binnendoar.” Toen hij na het regisseren van ‘Twa’ in 2010 het verzoek kreeg een bijzondere productie in 2012 voor zijn rekening te nemen, greep hij zijn kans. De commissie stemde er direct mee in.
„Dat is sa lúks mei Halbertsma. Der is eins gjin nee te keap. Oars hie ik dit ek net op tafel goaid.” Er werd meteen aangepakt. De bouwploeg dacht mee over de uitvoering van het royale decor, waarvoor Smedes al een maquette had gemaakt van Legoblokjes en -poppetjes. En voor de dansjurken was er al snel een naaiploeg van zo'n tien personen.
Halbertsma streeft ernaar eens in de vijf jaar flink uit te pakken. In 2007 lukte dat met ‘Ja suster nee suster’, dat zelfs schouwburg De Lawei haalde, doordat het werd uitgekozen voor de slotavonden van Stichting Amateurtoaniel Fryslân. Ook met ‘Moulin Rouge’ is Halbertsma een van de kanshebbers voor de ‘slútjûnen’. Het verhaal van ‘Moulin Rouge’ draait ook om een gezelschap dat alles uit de kast haalt. Een jonge schrijver, op zoek naar het bohémien-leven, vindt in Parijs aansluiting bij een groep artiesten die een spektakelshow wil verkopen aan de Moulin Rouge. Hij wordt verliefd op de courtisane Louise, de ster van het cabaret, en zij op hem. Maar het is een verboden liefde, want de hertog die de show financiert, wil de artieste voor zichzelf. Christina de Boer speelt Louise.
Bauke van der Veen is schrijver Christian en Tom Kamsma geeft stem aan Christian als verteller. De bohémiens worden gespeeld door vier jonge spelers uit de ‘kweekvijver’ van Halbertsma: Dennis Pijl, Rindert Sinnema, Bas Stienstra en Auke Stuiver.
Naast 23 spelers en dansers doet een vier man sterke liveband onder leiding van Gerrit Hager mee aan de voorstelling. De film is een aaneenrijging van bekende popsongs, van onder anderen Madonna, The Police, The Beatles, Dolly Parton en Elton John. De Wergeaster uitvoering voegt daar Friese successen van Twarres en De Kast aan toe. En de show die verkocht moet worden heet hier niet ‘Spectacular Spectacular’, maar ‘Bjusterbaarlik Bjusterbaarlik’.
Maar afgezien van de taal is Friesland ver weg, als de show begint in De Bidler. „Dat is it moaie fan teater. Stapst de seal yn, sikest in plakje op de tribune, it ljocht giet ut, de gerdinen geane iepen en do komst yn in kompleet oare wrâld.”
