28 november 2008 |
Leeuwarder Courant op het web |
Kunstsneeuw, ballonnen en meezingers
Piepjong talent ontbrak niet, op de Fryske Music Night. ,,Goed hier”, zei presentator Syb van der Ploeg over de krullen van Pieter, die met Iris de door deze krant gesteunde actie ‘Three minutes of fame’ won en daarmee een verfrissend optreden op dit muziekfeest. Maar het draaide vooral om herkenbaarheid: bekende artiesten van binnen of buiten de provinciegrenzen, duetten met Syb en in het Fries vertaalde klassiekers.
Door Jacob Haagsma
LEEUWARDEN – Is het de recessie? Of vertoont de formule lichte slijtplekken? Feit is dat de vierde Fryske Music Night gisteravond in het WTC Expo in Leeuwarden maar zo’n 6300 mensen trok. Nog altijd een indrukwekkende menigte, maar zo’n 1700 man minder dan de laatste paar keer.
Toch blijft het leuk, voor de liefhebber: zo’n avond met Fries talent uit, laten we zeggen, de populaire hoek. En het bleef niet bij Friezen, want de inbreng van artiesten van over de provinciegrens was deze keer groter dan ooit. Peter Groot Kormelink (van Jazzpolitie), Bert Heerink, Liesbeth List, Jeroen van der Boom, Peter Koelewijn, Ellen ten Damme, Grant & Forsyth: dat zijn toch geen kleine jongens en meisjes.
En tegen de tijd dat Liesbeth List aan het beroemde ‘Pastorale’ toe was, waren alle gedachten aan de recessie ook al weggeblazen (behalve bij de organisatie waarschijnlijk). Ook al omdat haar duetpartner, als opvolger van Ramses Shaffy uit de originele hitversie, onze eigen Syb was. In het Fries uiteraard: een mooie vertaling vol ‘wolketuorren’ en ‘iiskristallen’ van een onvervalste klassieker.
Syb van der Ploeg dus, die een glansrol had in ‘Pastorale’ en ook met zijn oude maatjes van De Kast als vanouds te keer ging. Zijn krullen, voorzien van een vers kleurspoelinkje, waren dus veelvuldig in beeld: als duetpartner, als voorman van De Kast en als presentator, samen met Ellen ten Damme. Haar wortels liggen ten slotte in Roden, niet al te ver uit de buurt. Haar versie van ’99 Luftballons’, half in het Fries, ging vergezeld van vallende ballonnen uit het plafond. Al waren het er lang geen 99 en was het effect minder spectaculair dan de stuivende kunstsneeuw in de komende Kast-hit ‘De hel foarby’ (uit de Elfstedentochtfilm ‘De hel van ’63’).
Friezen waren nog net in de meerderheid op het podium. Muzikaal talent was niet eens vereist, gezien de opkomst van – volgens Syb ‘de beroemdste Fries’ - weerman Piet Paulusma. Voor de camera van SBS6 droeg hij het weerbericht voor de komende dagen voor, waarbij elk aangekondigd straaltje zon met luid gejuich werd onthaald. De avond werd opengetikt door slagwerkduo E-coustic, aan weerszijden van het immense podium – dat kon er nog wel af, crisis of niet. Het Leeuwarder meidentrio Three-ality trof met een bijzondere combinatie: een eeuwenoud, enigszins ondeugend lied van Vlaamse origine en een werkelijk knallende versie van Chaka Khans discokraker ‘I’m every woman’.
Wel een heel contrast met de gedragen pracht van Gerrit Breteler, maar het zegt wel iets over de brede basis van de Music Night en van het publiek dat er flink werd meegezongen. In dat licht past ook de inbreng van jongere talenten als Fardau en Gezina van der Zwaag, die een prachtig lied zong voor en over haar exact vijf weken eerder geboren zoon. Oprecht sentiment, zoiets.
En daar draait de Fryske Music Night welbeschouwd ook om. Een traantje hier, een brede lach daar, gevat in overbekend repertoire dat in hapklare brokken wordt opgediend. ‘Genot’, Ricky’s ode aan de mooie stad Leeuwarden, leidde dan ook tot een bescheiden polonaise en natuurlijk kan Anneke Douma dan niet ontbreken met haar ‘Bonkefeart. De Queens-klassieker ‘We are the champions’, door de gloedvol uithalende Syb opgedragen aan SC Heerenveen, werd gevolg door een heuse flower-power-medley en een rondje gewijd aan liedjes van de gekwelde Marco Borsato (die we best eens Fries willen horen zingen).
Herkenbaarheid en feestvreugde gaan dan hand in hand. Dus als en Peter Koelewijn aan het eind van de avond ‘Kom van dat dak af’ zingt, in het Fries, scheelt het niet heel veel of het dak zelf gaat eraf. Fryske Music Night als een recent stukje folklore: het is geen nieuwe observatie, maar het is wel waar.
