29 november 2008 |
Leeuwarder Courant op het web |
De glorieuze comeback van
De Vieze Punkers
Talma Tikt
Het kon niet uitblijven. Na de succesvolle reünie-optredens van ondermeer Iggy Pop & the Stooges, The Sex Pistols, Led Zeppelin, Kayak, Focus, Doe Maar, The Police, Pink Floyd en nog eens Doe Maar, konden de bands die in de jaren tachtig van de vorige eeuw samen de Friese Bries vormden, natuurlijk niet achterblijven. Vorig jaar beet The Visitor al de spits af met een optreden op het Friese Popgala. Afgelopen maandag las ik op de cultuurpagina van de Leeuwarder Courant dat Weekend at Waikiki en Strawelte weer voor eventjes terug zijn aan het Friese popfront. Het kan dan ook nooit lang meer duren of ook Kobus Gaat Naar Appelscha, Umberto di Bosso, Brimstone, It Dockumer Lokaeltsje, Christ In Concrete en LUL, zullen de weg naar het repetitiehok weer weten te vinden.
Hoe dit nu allemaal te verklaren? Peter Koelewijn zong het al: ‘Je wordt ouder pappa.’ Als de Friese Brieser halverwege de veertig is, wordt hij ineens sentimenteel als het om zijn rockverleden gaat. Weemoedig blikt hij terug op de wonderjaren, de jaren waarin alles voor het eerst gebeurde. De eerste keer
In het Bolwerk, de eerste piep in je oren, de eerste toegift, het eerste interview met Jacob Haagsma, de eerste wip met de lokale clubgroupie in de backstageruimte, de eerste keer stomdronken op het podium en het eerste optreden buiten Friesland.
Het is met de Friese Brieser net als met al die mensen die urenlang op Schoolbank.nl met oude klasgenoten zitten te mailen en stiekem alsnog met hun jeugdliefde willen trouwen. Heb ik wel de goede keuzes gemaakt? Had ik niet voor de muziek moeten kiezen, in plaats van die veilige baan? Dan is opeens de keus snel gemaakt. Je belt je ouwe muziekmaten op. Na een paar moeilijke minuten, want je hebt elkaar in jaren niet meer gesproken, komt dan die prangende vraag. En je bent verrast, want ook die ouwe muziekmaat wil niets liever dan nog één keer een korte tour langs de Friese topzalen, misschien een cd maken, en dan weer terug naar de veilige baan.
En wat is zo’n reünietour dan toch heerlijk! Na een decennialange pauze heb je er als band zo veel zin in. Die energie die na al die lange jaren eindelijk weer vrijkomt… Die oh zo vertrouwde koppen, die je vroeger soms wel helemaal tot moes wilde slaan omdat je voortdurend op elkanders lip zat, maar die je nu van pure liefde wel kunt opvreten! Het magische moment dat je er bij de eerste repetitie achter komt dat die nummers en al die loopjes op de een of andere gekke manier nog altijd in je kop zitten. De bandleden die veel uitbundiger zijn dan vroeger. De zanger houdt opeens hele verhalen tussen de nummers, terwijl hij vroeger altijd eiste dat er geen pauzes tussen de liedjes mochten vallen. Die druk om beroemd te worden die helemaal is weggevallen. Dat je nu helemaal jezelf kunt zijn. De glimp door het gordijn voor het optreden: al die bekende koppen in de zaal! Het optreden dat je niet anders kunt omschrijven als een heel lekker warm bad. En wat misschien nog wel het leukste is: de kinderen, die nu eindelijk eens met eigen ogen kunnen zien, waar heitie altijd zo graag over mag oreren als hij een paar slokjes heeft gehad.
Over heitie gesproken, De Stalin Orgels, de boerenpunkers uit de Veenhoop die eind jaren tachtig furore maakten in Friesland, mogen wat mij betreft ook zo weer de bühne op. Nog een keer die machtige stem van Kees de Vries die zijn longen helemaal leeg brult over Heitie, Jan Fliber (Jan Fliber leit stil / allinnich syn flibe net / dat rint him wat troch / út syn mûle op it bêd), Beppe Tosk, Wynbuks en Doch de miiger (alle minsken yn it lân / mei de miiger yn de hân / doch de miiger / smyt dyn faam yn de loft / en wachtsje dan in skoft / doch de miiger)
En dan moet het trio De Vieze Punkers, die andere legendarische punkband uit de Veenhoop, maar in het voorprogramma van De Stalin Orgels. Grootste hit van De Vieze Punkers was Mear seks op ’e tillevyzje (der moat mear seks op ’e tillevyzje / as ’t kin net al te let / as ’t kin noch foar it iten). In hun hoogtijdagen, de tweede helft van het jaar 1993, waren de toetsenist en gitarist van De Vieze Punkers nog maar twaalf jaar oud. Dus als ze in 2009 gaan toeren is tweederde van de Vieze Punkers nog maar 28. Dat is echt heel erg jong voor een reünieband! Uniek in Nederland en zeker voor popminnend Friesland.
