WOENSDAG 15 NOVEMBER 2006 |
Drachtster Courant op internet |
‘Myn bewondering foar him is allinnich mar grutter worden’
Piter Wilkens eert
Cornelis Vreeswijk
door Fokke Wester
MARSSUM - Nee, zegt Piter Wilkens lachend, hij is geen zendeling van Cornelis Vreeswijk. Wel hoopt de Marssumer dat door zijn nieuwe cd de waardering voor de Nederlands/Zweedse liedjesschrijver zal toenemen. „It is skande dat wy dy man yn Nederlân net better kenne. Hy heart foar my by de grutte songwriters fan de wrâld, mei Jacques Brel en Bob Dylan."
Vijftien liedjes staan er op de nieuwe cd van Piter Wilkens, It Fûgeltsje Yn Myn Gitaar. Allemaal zijn het vertalingen van Cornelis Vreeswijk. De oorspronkelijke liedjes zijn geschreven in het Zweeds, ook het in het Nederlands bekende Veronica. Sommige teksten zijn door Wilkens echt vertaald, andere zijn herschreven, in sommíge gevallen heeft de Fries er helemaal zijn eigen tekst op gemaakt.
Zo is een spotlied op Göteborg bij Wilkens een blues over Leeuwarden geworden, in het Liwwadders. „It giet der om dat it Fryske ferskes wurde, dy't by my passe. Ik ha earst alles echt letterlik fertaald. Dat wie noch in hiele toer, want ik koe gjin Sweeds. Dus ik haw mei it wurdboek yn'e hân echt sitten te puzeljen. Dêrnei is it in kwestje fan sjen watst mei de tekst dwaan kinst.”
De bewondering voor Cornelis Vreeswijk zit bij de 47-jarige Wilkens diep. ,,As lyts jonkje wie ik al wei fan him. Hy is ien fan myn muzikale helden, mei Toon Hermans, Wim Sonneveld en Dorus. Ik ha ek allegear singeltsjes fan dy mannen en dy draai ik wol gauris op jierdeifeestjes en sa. lk wie froeger ek fan fan The Doors, mar dêr draai ik nooit mear wat fan. Ik hie sûnt 1987 in oantal fan Vreeswijk syn Iietsjes op myn rippertwaar en dêrnei waard ik troch in aantal fan myn fans attint makke op syn Sweedske wurk.”
Cornelis Vreeswijk is in 1937 geboren in IJmuiden. Op zijn twaalfde emigreerde het gezin naar Zweden, met Cornelis als de oudste van vier kinderen. Toen zijn ouders in 1961 terugkeerden naar Nederland, bleef hij achter in Zweden, waar hij in 1964 zijn eerste langspeelplaat uitbracht. Het werd het begin van een succesrijke carrière, die zou leiden tot 35 langspeelplaten vol maatschappijkritische, poëtische, sarcastische en humoristische liedjes, Ook in Nederland was hij vanaf 1972 een tijdje succesvol. Hij bracht er zes albums uit en scoorde hits met De Nozem en de Non en Veronica. In 1987 stierf hij aan kanker.
,,Hjier is er gewoan in artyst, mar in Sweden wurdt er sjoen as ien fan de grutste dichters ooit en in taalfernijer. Yn syn Sweedske wurk is er ek folle skerper, fyn ik, dy teksten geane folle djipper. It wie in apart man, hiel eigensinnich. Hy geniete fan it libben en sloech der bytiden mâl yn om. Seks, drugs en rock&roll is miskien wat koart troch de bocht, mar hy hie in manier fan libjen wêrmei’t er sawol freonen as fijannen makke. Dochs wurke er keihurd, hy hat in hiel grut oeuvre neilitten.”
Wilkens hikte lang aan tegen de cd met Vreeswijkliedjes, maar toen hij het eenmaal als een project oppakte en een streefdatum stelde, kwam de vaart er goed in. In totaal heeft hij zo'n dertig liedjes uitgezocht om te bewerken, uit de hele loopbaan van Vreeswijk. „Ik woe ferskaat ha, âld en nij, mar ek ferskillende stilen. Wol haw ik besocht om der in ienheid fan te meitsjen. Dat wie echt in útdaging. Ik binne ek allegear ferskes dy't by my passe, moatst dochs by dysels bliuwe.” Bij de opnamen voor de cd kreeg Wilkens muzikale ondersteuning van gitarist Rik Meijer en broer Sytse Wilkens op bas. Een aantal liedjes is bijven liggen, die waren volgens Wilkens op dit moment nog niet goed genoeg. „Dêr bin ik heal yn hingjen bleaun, dêr moat ik noch oan sleutelje. Mar wat der noch leit is wol genôch foar in twadde cd.”
Toen de Fries met zijn project begon, was hij vastbesloten om Veronica niet te doen. Toch staat dat lied op de plaat. "Ik spile by in lokale omrop yn Noard-Hollân en dêr seinen se: “Dit zijn toch geen Vreeswijk-liedjes? Wij kennen er niet een van. Waarom zing je Veronica niet'. Doe haw ik hiel snel in oersetting makke om te sjongen. Letter haw ik thús de Sweedske ferzy oersetten, dy wie folle poëtysker, lyrysker as de Nederlânske. Dy earste oersetting wie neat,mar dat koenen se by dy omrop fansels dochs net ferstean.”
Wilkens heeft veel opgestoken van het project. „Kwa oefening is soks fansels hiel goed, krijst meer ûnderfinin yn it skriuwen. Der sit in hiel soad fan Piter Wilkens yn de plaat, mar it bliuwe Cornelis Vreeswijkferskes. Ik bin der wol bot troch beynfloede, mar der hat altyd wol wat. fan Vreeswijk yn myn wurk sitten, lykas ek Brel en Dylan. Mar mei Vreeswijk bin ik noch net klear. De kommende jierren wol ik in theatertoer meitsje mei dit repertwaar, njonken fansels yn optredens mei eigen wurk. Ik ha no ordners fol mei ynformaasje oer Sweden. Dy kultuer is echt hiel nijsgjirrich, dêr fiel ik my wol yn thús. Ik wit no wêr't ik de kommende jierren hinne sil op fakânsje.”
