Groninger Dagblad

opgegaan in het Dagblad van het Noorden

Henk en Hette en de
Friese zwarte klei

Tegen de zeedijk, ergens tussen Leeuwarden en Harlingen, ligt het dorpje Minnertsga. Het is de geboorteplaats van Henk en Hette Gubhels, twee broers die inmiddels al weer jaren in de stad Groningen wonen. Maar herinneringen uit de jeugd blijven een leven lang bij. Toen Henk (36) begin dit jaar gepolst werd of hij zin had een aantal Friestalige nummers te schrijven, twijfelde hij geen moment. Het resultaat daarvan Verscheen onlangs op de minicd Swarte Klaai (Ouwerkerk Records/Maura Music).


Door Peter van der Heide

"Ik heb tot mijn twaalfde, dertiende in dat kleine Friese dorpje gewoond. En er de taal die ik spreek geleerd. De omgeving is sober en kaal, kavelachtig. Als kind keek ik wel eens om me heen en zag kilometers ver alleen maar zwarte, zware omgeploegde klei", herinnert Henk zich, nippend van de koffie verkeerd in zijn Groningse stamcafë Marleen. Het titelnummer Wêr It Allegear Mei Begon roept, net als de huidige hit van Twarres, een sfeer van nostalgie op. Zelfs wanneer de tekst niet wordt verstaan. "Ja, het is tot op zekere hoogte wel nostalgisch. Wanneer je aan je jeugd terugdenkt haal je de leuke dingen er uit om er een melancholisch liedje van te maken."
Eigenlijk was het de bedoeling dat de muziek zou worden uitgebracht ter gelegenheid van Simmer 2000, het reüniefeest dat de Friezen afgelopen zomer vierden. Dat is er niet van gekomen, de organisatoren kozen voor het uitbrengen van een boek met foto's. Gelukkig schatte Bert Hadders, mede-eigenaar van het kers verse platenlabel Ouwerkerk Records, de tijdloze liedjes (pop met een vleugje folk en country) wel op hun juiste waarde.
Uiteindelijk zijn vier van de zes in Studio Ouwerkerk opgenomen nummers op de cd terecht gekomen: twee van Henk en twee van Hette. "Die van mij zijn meer visueel ingesteld. Het is net alsof je naar een film kijkt zonder de muziek er bij te horen. In mijn eigen kop bedenk ik die er dan zelf bij. Hette heeft weer een heel andere interpretatie, dat verschilt per mens."
De bijdragen van Hette (32) klinken liever, romantischer, al zijn het volgens hem beslist geen liefdesliedjes. "Foar My Dyn Wurden gaat over het belang van diepgang, dat je mensen echt leert kennen en zij jou. Maar ik praat niet graag over mijn teksten", vertelt Hette terwijl hij achter de bar staat. Overigens is het een bewerking van het Engelstalige Smile, een nummer dat hij speelt met zijn groep Himem. Het werd in het Fries vertaald door zijn vriendin Marieke Jonker, met wie Hette het ook zingt.
Het was voor het eerst dat de 'gebroeders Gubbels' in het Fries zongen. "Terwijl ik nog steeds denk in het Fries", zegt Henk. Muziek maken doen ze al wel jaren, als coverduo De Woudlopers, of samen met hun drummende broer André tot voor kort nog in het strak rockende Tympanic en momenteel in Cochon Blue (cajun). Ze zouden het leuk vinden meer teksten in het Fries te schrijven, maar laten het ook een beetje afhangen van de reacties.
"We zien het als een project. Als we hier meer mee willen, moeten er meer nummers komen. En een band, want met ons tweeën komen de liedjes niet helemaal tot hun recht. Maar het heeft geen nut er veel tijd en energie in te steken als er geen belangstelling voor is, aldus Henk. Gezien de opbloeiende waardering voor regionale muziek in eigen taal of dialect en de kwaliteit moet het echter raar lopen wil het niet aanslaan.

terug naar Henk en Hette

Deze pagina is bijgewerkt op