VRIJE TIJD
woensdag
30 januari 2002
Twinkle-Skiemer
Muziek maken in je 'eigen' taal is in. Landelijk gezien nam dat fenomeen al een grote vlucht met bijvoorbeeld De Kast, Skik, Twarres, Rowwen Hèze en Normaal. Allemaal formaties die in hun eigen dialect of taal zingen. Op Urk nam Leuster de voortrekkersrol op zich. Een enorme bekendheid en goede verkopen van de 3 albums waren het gevolg. Maar Fokke, Hans en Willem hebben er al langere tijd een zusje bij: Twinkle. Geen Urker naam, geen inwoners van Urk, maar wel erg Urkers.
Twinkle met Lammy van Urk, vermeldt de cd Skiemer als artiestennaam. Maar voor de luisteraar staat de zangeres voorop, Samen met haar man Klaas van Urk woont ze in het Drentse Dalen en onder muziekliefhebbers is ze al lang geen onbekende meer, Diverse keren verzorgde ze optredens op Urk. Op Skiemer toont ze vooral aan dat haar stem rijk en geoefend genoeg is om de meest uiteenlopende genres te vertolken. Van zwoele jazzsongs tot gevoelige luisterliedjes en van pittige pop tot melancholische ballades. Ze kan het allemaal. De verdienste van Twinkle, muzikant Rob Brunekreeft, is dat de vocale prestaties goed uit de verf komen. Klaas van Urk schreef de zeer poëtische teksten, Al met al een sterk samenwerkingsverband.
Twinkle en Leuster vergelijken is misschien niet zo'n goed idee, maar met het beperkte repertoire van Urker liedjes ontkom je er eigenlijk niet aan. Het belangrijkste verschil is in elk geval de sfeer. Leuster neigt vaak naar gezelligheid, trots zijn op Urk en haar verleden. De muziek van Twinkle en Lammy van Urk vraagt om lange winteravonden en een open haard. Het is muziek die zo intiem is dat het haast geen andere activiteiten naast zich duldt. Hoogtepunten zijn wat dat betreft titelsong 'Skiemer', 'De Ziee' en 'Ien Nachien'.
Maar het blijft niet bij melancholiek, gelukkig niet. 'Zoemerteed' is plotseling flink ironisch en 'Dans mit mai' is ronduit uitbundig. 'Suzan' is verder een aardig uitgevoerde bewerking van Leonard Cohen's klassieker. Puntje van kritiek is dat de teksten zo nu en dan iets 'over the top' zijn. Dan lijkt Urk ineens wel een heel klein en afgelegen dorpje ('Ien Nachien') of wordt de grens tussen ironie en stereotypering wel erg dun ('Zoemerteed' en 'Suzan'). Maar het zij ze vergeven. Skiemer krijgt niet het voordeel van de twijfel, maar gewoon een dikke voldoende.