|
OOR op het web |
Skik
(Silvox / Music & Words)
Skik was een van de weinige ontdekkingen op het recente Noorderslag-festival, al heeft lang niet elke verslaggever dat kennelijk meegekregen. Desalniettemin kwam het titelloze debuut van deze jonge groep zo'n maand geleden plotseling hoog in de Moordlijst binnen, hoewel de plaat nog niet eens landelijk gedistribueerd was. Het blijkt te gaan om een trio uit het Drentse Erica, waarvan voorman Daniel Lohues tot voor kort gitaar speelde in The Charlies. Als componist ontpopt hij zich nu als een onmiskenbaar talent, wiens liefde voor puntige popmuziek onder meer tot uiting komt in een stel ultrakorte pastiches met een vette knipoog. Zo kruipt hij in de huid van een ouderwetse protestzanger om zijn eigen gebrek aan engagement te hekelen, terwijl hij als een hilarische pseudo-punk uitvaart tegen betonnen verkeerspaaltjes en het vaderlandse klimaat. Deze relativerende intermezzo's geven het nodige reliëf aan de serieuzer getoonzette nummers, die qua stijl variëren van new wave tot blues, zonder dat het geheel in een ratjetoe ontaardt. De meerwaarde van dit direct aansprekende album ligt in de ongekunstelde dialectteksten, waarin Lohues zich nuchter en tegelijk openhartig uitlaat over essentiële zaken als heimwee, vervreemding, ontrouw en aanhankelijkheid. Daarbij bekijkt hij alles en iedereen vanuit een provinciaal perspectief, maar wat hij zoal ziet, weet hij als een ware volksdichter een algemene geldigheid mee te geven. Dat de groep onlangs in het voorprogramma van Rowwen Hèze stond, laat zich ondanks de muzikale verschillen begrijpen, want Skik lijkt de volgende grote belofte voor de regionale rock van de lage landen.
Geert Henderickx
