Nieuwsblad
van het noorden
14 november 1984
opgegaan in het Dagblad van het Noorden
Drentse liedties: iets tè rustig
Gebeurtenis: Vijfde Drents Ledjesfestivel. Plaats: De Tamboer, Hoogeveen. Met: Ab Drijver en het ensemble Toermalijn, soliste Hennie Schuiling, Norman en Nank Ketel, de Börgerder Blues en sklffelgroep, Jans de Vries (gaste uit de Stellingwerven) en het Duo Karst plus Erica en Tanja. Presentatie: Marga Kool. Begeleiding: Henk Bemboom, Jur Eckherdt, Ed Wennlnk, Rien Ererdus e.a. Organisatie: Drents programma Radio Noord (Hitjo D. Schuth en Geesje Been) en Henk Everts (De Tamboer). Publiek: 660 (stampvol).
Duf en dom generaliseren dient een mens te weerstaan. Hoewel, het is verleidelijk om aan de hand van twee liedjesfestivals even krachtig uiteen te zetten hoezeer Drenten en Groningers van elkaar verschillen...
Groningers doen het in een feestzaal, stoppen er een portie lol in, relativeren iets meer en kiezen voor een scala aan onderwerpen. Een ruwe opsomming, waaruit men misschien wenst af te leiden dat ik anti-Drents partij kies als ik stel dat ze het in een stemmige theaterzaal wat rustiger houden, niet aflaten hun mooie land te bezingen en nadrukkelijker de promotietoer bewandelen als het om hun taal gaat.
Anders gezegd: het was een statisch avondje in Hoogeveen. Het bleef radio wat er op het podium voorviel en het wilde zelden theater worden. De sfeerafstemming berustte op een overmaat aan lieve, poëtische teksten, vermengd met een vleug folklore.
Herman en Nank Ketel met hun accordeon en de draailier, de zangeres Hennie Schuiling, zowel als Ab Drijver met Toermalijn brachten overwegend integer, mooi bedoeld repertoire. Als podiumact haalden ze echter niets overhoop. Kortom, voor de pauze bleef het kalm als een onbeslapen hunebed.
Ook een 'luisterlied' (de term wil maar niet verdwijnen) staat of valt met de presentatie. Dat betekent dat het lofwaardig streven om met eigen materiaal te komen (Hennie Schuiling en Herman Ketel) niet geschraagd wordt door een overtuigende uitstraling.Geen carnaval
tiet is maar waar je naar toe wil. Henk Everts van De Tamboer is daar duidelijk in. Clubjes als de Dutch Boys of het Börker Trio met een reeks lekkere, publieksgerichte stampers mochten enkele jaren geleden nog meedoen. Zij zijn er niet meer bij. Het Drentse carnaval is over. Het zwaartepunt ligt nu bij een ander soort teksten, al is het te makkelijk daaraan de conclusie te verbinden dat het er in alle opzichten beter door wordt.
En sterker? Dat evenmin. Het programma zou met enige afwisseling gediend zijn. Dat blijkt ook uit het optreden van presentatrice Marga Kool - als altijd prima en volkomen zichzelf - maar ze mag wel oppassen niet af te drijven naar een te grote dosis boodschapperigheid over de dialectbeweging.
Zelfs de blues- en skifïlegroep uit Borger bracht de mensen niet op de banken, omdat het ook te ordentelijk toeging. De verrassing kwam pas toen Jans de Vries haar liedjes uit de Stellingwerven ging doen. Haar pianospel is nietje dàt, maar haar optreden hééft het en onmiddellijk voel je dan iets door het publiek gaan en zit er beweging in zo'n zaal.
In versterkte mate is dat het geval bij het Duo Karst. Een verhaal apart, die moeder en die zoon, opeens per verrassing aangevuld door twee dochters. En dan krijg je een nieuw facet toegediend, het kinderlied. Om alle cliché's te vermijden: op dat moment gebeurt het helemaal en is de redding van de avond daar. Een uitstekende en boeiende finale. Ook muzikaal van formaat, mede door de begeleiding van Bemboom, Eckhardt, Wennink en Erardus.JACQUES J. d'ANCONA