26 juli 2011 |
Dagblad van het Noorden op het web |
‘Recht voor de raap,
zo uit het hunebed’
ACHTERGROND
DRENTSE BLUESOPERA
• De Drentse Bluesopera gaat zaterdag in premičre
• PeerGrouP strijkt met muziektheater neer in Gieten
• Taal en landschap verwerkt in composities Remko Wind
Door Peter van der Heide
Gieten Een Drentse bluesopera. Het is een even simpel als briljant idee. De dramatiek van het moderne boerenleven theatraal verpakt in de blues, de muziekvorm die als geen andere bij de provincie past. Egbert Meyers, tekstschrijver én Drent in hart en nieren, opperde het en samen met regisseur en scenarist Tom de Ket, locatietheatergezelschap PeerGrouP en streektaalinstituut Huus van de Taol kreeg de twee uur durende voorstelling vorm.
Het resultaat is een vrolijke Drentstalige satire over het dilemma waar jonge boeren tegenwoordig voor staan. Zet je het bedrijf van je ouders voort of geef je er - moe van regelgeving en dwang tot grootschaligheid - de brui aan? Voor het componeren en arrangeren van de dertig nummers werd toetsenist Remko Wind (37) aangetrokken. Als puber droomde de veelzijdige muzikant al van het schrijven van een bluesopera. “Ik heb me vooral laten inspireren door de Drentse taal. Als je de a en o in het Drents achter elkaar zet, klinkt het al als de blues. De taal is recht voor de raap, zo uit het hunebed getrokken.”
Wind weet zich in de band in goed gezelschap. Gitarist Erwin Java speelt al jaren de blues in de Blizzards, Fokke de Jong drumt in Normaal en bassist Guus Strijbosch maakte ooit furore met Time Bandits. “Wat ik al snel merkte, is dat je niet met gewone bluesliedjes aan moet komen. Dat werkt niet theatraal. Het moest een ander soort blues worden. Maar blues kent vele gedaanten. Het klinkt ook door in worksongs, gospel en cajun."
Titels als Moeders Blues, Allochtoon en Genog Is Genog maken nieuwsgierig. Voor de gelegenheid werden de klassiekers Appleknockers Flophouse en Window Of My Eyes van Cuby + Blizzards omgedoopt tot respectievelijk Appelflappen Spookhoes en Večnster. Goed, bluesgodfather Harry Muskee kan helaas wegens gezondheidsklachten zijn geplande gastrolletje niet spelen, maar zijn geest waart de komende maand rond op de Hondsrug in de Aa en Hunze, de Drentse cultuurgemeente dit jaar.
Uiteindelijk kwam Wind brainstormend en jammend tot de definitieve muzikale vorm. Soms waren het de geluiden van tractoren die werden verankerd in een ritme. Dan weer voedde het landschap zijn fantasie. “Natuurlijk heb ik me laten leiden door de thematiek van het stuk. Daarin staat de spanning van twee boerenfamilies centraal. Die dreiging heb ik vertaald in de muziek. De simpelheid van mensen van het platteland, en dat is niet denigrerend bedoeld, werkt unisono heel mooi. Die eenstemmigheid heeft een enorme power!”
Die kracht komt terug in de medewerking van een groot schreeuwkoor, bestaande uit zo'n veertig amateurs. Zij ondersteunen de professionele acteurs. Hoofdrollen zijn weggelegd voor Steyn de Leeuwe (als Bernie Bartels) en Annemaaike Bakker (als Jenny Voorthuizen). Wind kijkt uit naar het uitvoeren voor publiek. Dat de zon zich de afgelopen weken nauwelijks liet zien, kan hem niet deren. "Met een paar sputtertjes kunnen we wel leven. Het geeft zelfs wel een leuk gevoel. Ook dat is de blues."
