11 juli 2011 |
Dagblad van het Noorden op het web |
Oerol-sfeer heerst in Schipborg
REPORTAGE
FESTIVAL DER AA
•FestiValderAA groot in gemoedelijke kleinschaligheid
•Plannen voor tweede editie van cultureel festival al in de maak
Door Peter van der Heide
Schipborg Lief. Dat is het woord dat het beste past bij het FestiValderAA. Het is het enthousiasme van iedereen die liefdevol een steentje bijdraagt aan het welslagen van zo'n eerste editie. Zo moet. het ook ongeveer zijn geweest toen theaterfestival Oerol begin jaren '80 begon op Terschelling.
Die gemoedelijke sfeer was de afgelopen drie dagen prima op te snuiven op het met hekken omsloten festivalterrein in Schipborg. Het gras was vakkundig gekortwiekt door een kudde schapen. Na een fikse regenbui straalde de zon daar heerlijk op de zaterdagmiddag. Met uitzicht op de bossen, op een steenworp afstand van het stroomdallandschap van de Drentsche Aa. De natuur als decor. Niet voor niets gaf Joop Mulder, artistiek directeur van Oerol, zijn zegen mee. Hij adviseerde en liet ‘Oerol aanspoelen’ op het vaste land.
Terwijl in Zuidlaren het zomerfeest werd gevierd met een boerentrekkertrek, namen acteurs, muzikanten en ander artistiek volk bezit van Schipborg. Het vrouwelijke duo Trevira's liep er tranentrekkers zingend rond, terwijl straattheaterartiest Pieter Post een komische act opvoerde. Rondom het dorp vonden in schuren de theatervoorstellingen plaats. Zo streek Elise Grüber Groep neer op de Kymmelsberg, de heuvel van stuifzand, om te worstelen met de liefde. Het cabaret van Vrouw Holland, de muzikale wandeling door Strubben/Kniphorstbos van Shiiin en Opera Della Casa bleken succesnummers.
Op Jaap's Landje was Fado De Très vrijdag en zaterdag een grote trekker. Net na het invallen van de duisternis zong Anja Dol aan de oevers van de meanderende Drentsche Aa de weemoedige Portugese fado. Negenhonderd mensen waren middenin het stiltegebied doodstil. Fluisterstil was hier ook niet goed genoeg geweest gezien de luisterende oren van de provincie, die op voorhand dwarslag. Het compromis: niet versterkt spelen. En aldus geschiedde. In de aanloop moesten productioneel nog meer hobbels worden genomen, maar daar leed het festival gelukkig niet onder. Kinderziektes kunnen ook charmant zijn, die neem je voor lief.
Als Drentse cultuurgemeente profileert Aa en Hunze zich dit jaar uitstekend. Vorige maand was er al de ode aan bluescoryfee Harry Muskee in Grolloo. En ook het FestiValderAA moet een blijvertje worden. “Een grote droom die werkelijkheid is geworden”, stelde initiatiefnemer Henk Jongebloed gisteren tevreden vast. Als voorzitter van Plaatselijk Belang Schipborg ziet hij wel een toekomst voor zijn geesteskind. “Nee, er komt absoluut geen uitbreiding. Dat kan het dorp ook niet aan. De kleinschaligheid moet juist behouden blijven.” Natuurlijk, de balans moet nog worden opgemaakt, maar na de eerste twee dagen waren de gehoopte drieduizend bezoekers de kassa al gepasseerd. Gisteren, toen Ellen ten Damme optrad, kwamen er nog zo'n tweeduizend bij. Ook Egbert Meyers was in zijn nopjes. De aanstichter van de Drentse Bluesopera genoot van het voorproefje van dit muziektheater, een samenwerking van Peergroup en Huus van de Toal. Eind deze maand gaat de bluesopera in première aan de Hondsrug in Gieten. Nu klonk alleen de muziek en was de bluesklassieker Appleknockers Flophouse van Cuby + Blizzards te horen als Appelflappen Spookhoes. De mevrouw die meende dat actrice Annemaaike Bakker geen fatsoenlijk Drents zong, had wel een punt. Maar de overgave van de geboren Friezin en alle andere muzikanten, acteurs en de schreeuwkoorleden vergoelijkte alles. Drenthe heeft er een sympathiek cultureel evenement bij.