20 oktober 2008 |
Dagblad van het Noorden op het web |
INTERVIEW • ZANGERES MARTIJJE LUBBERS PRESENTEERT HAAR DEBUUTALBUM 'DREZZ' IN ZONDAG HOFSTEENGE IN GROLLOO
Publieksvriendelijke jazz met Drentse warmte
De wonderen zijn de wereld nog niet uit, zeker niet in de streektaal. Kort na de eerste bundel met erotische poëzie in het Drents verschijnt nu een cd met, jawel, Drentstalige jazz. Drezz heet het album. De maker is Martijje Lubbers.
Door Joep van Ruiten
GROLLOO . Martijje Lubbers stuurde dit voorjaar alle gemeentebesturen in Drenthe een brief met het aanbod exemplaren van haar debuutcd Drezz af te nemen. Een fraai staaltje cultureel ondernemerschap, dacht de in Groningen woonachtige zangeres. Slechts één reageerde positief. Aa en Hunze, de gemeente van haar geboortedorp.
Een promotiestunt? Een Drentstalige jazzcd leek haar juist een origineel relatiegeschenk. Het idee was zeer serieus, zegt Lubbers (Grolloo, 1979). "Ik had het misschien wat meer met ambtelijke taal moeten presenteren. Ik kreeg nu allemaal brieven terug waarin het als een sympathiek voorstel werd omschreven, maar niet passend bij het gemeentelijke cultuurbeleid."
De kiem voor Drezz werd in 2004 gelegd toen Egbert Meijers de zangeres polste voor een Drentstalige bijdrage aan de kerstshow Hillige daag van RTV Drenthe. Daar rolde het nummer Glimlach uit. Het bleek het begin van een reeks liedjes, waarvan er nu twaalf met hulp van producer en gitarist Rob Elfrink op het album zijn beland.
Het merendeel van de nummers is van eigen hand. 'Het schrijven van teksten in het Drents gaat mij aardig af. Ik weet dat de a voor de o komt". zegt ze. "Dankzij het Huus van Taol ontdekte ik dat ik ook op de varianten moest letten. Ik schreef bijvoor beeld huus, terwijl ik, geboren in Grolloo, hoes moest schrijven. Soms permitteer ik vrijheden; taalpuristen zullen mij niet álles in dank afnemen."
Het geluid van Drezz sluit aan bij de publieksvriendelijke popjazzgolf die Nederland momenteel overstroomt en waarvan Wouter Hamel de meeste populaire vertegenwoordiger is. 'Als je het over vocale jazz hebt, heb je het al gauw over Ella Fitzgerald, de koningin van de jazz", voegt Lubbers toe. "Maar ik heb ook iets met Nancy Wilson en voel verwantschap met Daniël Lohues en Nynke Laverman.”
Lubbers werd opgevoed met het ABN, maar spreekt in haar geboortedorp Drents. 'Het heeft iets charmants, vind ik. Neem nu het gebruik van het ondefinieerbare woordje ja in een zin. Dat is misschien niet typisch Drents, maar ik vind het prachtig en heel veelzeggend.”
Op het conservatorium in Groningen, waar Lubbers in 2006 afstudeerde, werd door sommige studiegenoten vreemd opgekeken bij haar keuze voor Drentstalig repertoire. "Ik heb wel teksten in het Engels geschreven, maar dan voelde ik mij toch een Nederlander die iets in een andere taal probeert. Met het Drents heb ik dat niet. Het is echt iets van mijzelf."
Jazz en Drents passen uitstekend bij elkaar, stelt Lubbers. "De Drentse taal heeft een warme klank die ook in jazzmuziek zit. Het is natuurlijk een kwestie van hoe je jazz wilt definieren, als geïmproviseerde muziek, als muziek met solo's, met popstructuren en jazzakkoorden. Er staat er ook Braziliaanse samba op de cd. Ik ga voor de afwisseling."
Als zangeres hoopt ze zich met Drezz ook landelijk te onderscheiden. "Voor het publiek dat in streektaal is geïnteresseerd, is Drentstalige jazz iets nieuws. Voor mensen die niets met de Drentse taal hebben, hoop ik dat ze voor de muziek gaan. En daarna de schoonheid van het Drents ontdekken."
