naar Kopstubbers
Deze pagina is bijgewerkt op
Nieuwsblad
van het noorden
8 september 2000
opgegaan in het Dagblad van het Noorden
Drentse blues opent een verborgen wereld
'Zummerfeest' heet de nieuwe cd van de Kopstubbers. De titelsong begint zo: 'Het was heur eerste Zummerfeest/ Wij gungen brommers kieken/ Zij had twee steerties in heur haor/ Met golden elastieken/ Heur haand streelde mien buddy-seat/ En ik streelde de heure/ D'r klunk accordeonmeziek/ Oet de open deuren'.
Drentse blues. met een Zuid-Amerikaans ritme, dat wel.
'Gao toch niet hen schoele' zingt Erik Harteveld op de vorige cd van zijn band de Kopstubbers en waar woont hij? In een voormalige school. De lokalen waarin ooit de leerlingen van de christelijke mavo in Rasquert hun onderwijs kregen, beslaat zo'n 500 vierkante meter. Eentje doet dienst als repetitieruimte voor de Kopstubbers. Rasquert is een stil Gronings dorpje en rond de school van Erik Harteveld is het helemaal rustig. Een omgeving waar creativiteit zich kan ontplooien. Wat dat oplevert, weten de Drentse lezers van deze krant via zijn wekelijkse column 'Vrouw Koetje gef raod'. Bij TV Drenthe dook hij op in verschillende gedaanten onder anderen als 'Onan de Batavier' en als 'Mans' in de 'berichten'. Uiteraard met eigen teksten.
Dat de Drentse liedjes op 'Zummerfeest' door Erik Harteveld (45) zijn geschreven is dan ook niet verrassend, hoogstens dat hij de (blues)muziek er eveneens bij heeft geleverd. "Maar de andere jongens doen ook wel wat. De muziek is niet meer dan wat simpele akkorden, maar het gaat erom wat je eraan toevoegt. Een latinachtige beat, een bossanova. Ik ben een bluesman, maar onze organist zit b.v. in een rai-band en mijn broer speelt conga. Wij zijn geen puristen." Dat klopt, want op "Zummerfeest' komen zelfs klezmerklanken voorbij.
Behalve de zang levert Erik Harteveld instrumentele bijdragen op gitaar, bluesharp en accordeon. "Wat meer pianogericht," noemt hij 'Zummerfeest' als hij een vergelijking maakt met 'Altied pech', de vorige cd, die gitaargericht was. Maar er zijn meer verschillen. Op 'Altied pech' ging het over jongens van een jaar of vijftien die de wereld ontdekken en omarmen. Ze voelen zich overal thuis. De mensen op 'Zummerfeest' zijn wat ouder, zo rond de twintig. De wereld is groter geworden. Ze zijn wat beschouwender. Er blijkt iets van onvrede. En in de 'Openbarings van Jannes' komen mensen rot aan hun eind en de overlevenden bekeren zich niet." Zwaar op de hand? Dat valt flink mee, want ongeremde vrolijkheid is op 'Zummerfeest' ook in ruime mate aanwezig. En de door Erik Harteveld verstekte trefwoorden "roppig, brutaal, non-conformistisch" gaan volledig op. De meeste titels wijzen al in een bepaalde richting: Zummerfeest en Openboarings van Jannes dus, Masey Ferguson Rekkie, Recept veur de blues, Zinloos geweld, Arie Bombarie, Ienzaom en Ellendig. Met de mot hen de beer, As de wiend, Femiliebezuuk, Twist-elastiek....
Massey Ferguson
Wat opvalt is dat Erik Harteveld in zijn teksten vaak teruggrijpt naar het Drenthe van dertig, veertig jaar geleden. De verklaring ligt opgesloten in zijn anwoord op de vraag wat Drenthe voor hem betekent. "Dat vraag ik me zelf ook wel eens af. Volgens mij bestaat Drenthe niet meer. Ik kan niet meer zeggen 'Drenthe ziet er zo en zo uit en er wonen dat soort mensen'. Op een zondag waren we op pad om voor de omslag van de cd een foto van een Massey Ferguson trekker te maken. Die moet toch wel te vinden zijn, dachten we. Niet dus. We zaten echter wat te drinken met het uitzicht op een Saksische boerderij. Er stond zo'n four wheeldrive buiten. Toen realiseerden we ons ineens dat er geen boeren meer in die huizen wonen. Niemand weet meer waar een baanderdeur voor dient. Een Massey Fergusson hebben we uiteindelijk wel gevonden. Honderden zelfs. Op Internet. Daar vonden we ook een hele hoop Zündapps. Wat er eigenlijk gebeurt, is dat zo'n trekker en die bromfiets symbolen worden. Niet alleen in Nederland, maar over de hele wereld. Tegenwoordig is er zoveel in tekentaal, maar vroeger had je maar een paar merken. Waar het op neerkomt is dat ik terugverlang naar een wereld die te overzien is. Waar je verbanden kunt leggen. Als reisleider ben ik rond 1980 veel in Rusland geweest. Daar trof ik toen een situatie aan die me deed denken aan mijn jeugd, zelfs in de steden. Ik zoek bij het schrijven van de teksten naar woorden die op sommige mensen als een tijdmachine werken. Die een wereld openen. Wie Massey Ferguson hoort, ziet het beeld van die trekker met die rode kleur en dat bordje van 18 km. Je ziet het land, een boerderij. Een woord is niet zomaar een woord. Daarom is zingen in het Drents voor mij ook veel interessanter dan in het Nederlands. Ik wil verwijzen naar een wereld die verborgen is. Met Nederlandse woorden lukt dat niet."
Hooivork
Erik Harteveld is geboren in Assen en verhuisde omstreeks 1967 naar Grolloo. "Ik ben opgegroeid met de blues. Mijn moeder luisterde er naar, mijn vader was ook muzikant. In Assen leerde ik al de blues-schema's en in Grolloo hadden we een bandje. Het lag voor de hand dat we blues speelden. Het is ook niet toevallig dat we onze cd in Grolloo presenteren. De blues komt er vandaan. Toen wij er woonden zat Harry Muskee er ook. Dat had zo'n impact. Daar zag ik voor het eerst een neger, Eddy Boyd, die met Harry speelde. In het dorp ging het verhaal dat hij iemand met een hooivork had gedood. Eddy Boyd was slaaf werd er gezegd, en het slachtoffer een voorman. Ik vond het een goede daad en eigenlijk dacht iedereen er zo over."'Zummerfeest' wordt op zaterdagavond 7 oktober gepresenteerd in café Hofsteenge. Het staat tegenover het borstbeeld van Harry Muskee.
naar Kopstubbers