GANS ANDERS

Een man en een vrouwe uut ’Olland
die kocht’ een ’uusje in den ’oek.
Je zag ze ’s aevens onder de lampe
mee een bril en ook meêstal een boek.
Ie wèrkte in Stad bie Hans Anders,
van brillen wist n aolles precies.
En bie ’t ’uusje ’aodde ze ’n ganze,
naebie eênder van naeme – net nie.

Gans Anders ’eêtte da beêstje,
ie moch waeke tegen gespuus.
Mae de baos was zò druk mee z’n brillen
en z’n vrouwe ao de boeken aol uut.
Ze vroog buurman z’n boeken te lezen
en andersom, dat spreekt ja, precies
Op een aevend: een bril naest ’t kussen.
Van Hans Anders? Neê, dát was n nie…

Een brul, naebie moord en wat laeter
stoeng ’t ’uus in den ’oek wì te koop.
De bril rond de nek van Gans Anders
in ’t vèrkenskot opgeknoopt.
’t Was toch een braaf waekzaem beêstje.
’t Is zonde, ie wist nie precies
’t verschil tussen tweê brillemèrken
en dat zie je in den doenker nae nie…

Vertaelienge: Jan Zwemer

oorspronkelijke tekst: Doede Veeman
terug naar Jan Zwemer

Deze pagina is bijgewerkt op