Het Brabants Dagblad op het web

Volksmuziek en volkse muziek

In het Brabants Dagblad van 28 december heeft Ruud Kamphoven een niet zo'n deskundig en doordacht artikel afgescheiden onder de titel 'De teloorgang van de volksmuziekskes'. Alle achting overigens voor hetgeen uit de koker komt van de volksmuziekverzamelaar Harrie Franken uiteraard, maar de rest is van zeer bedenkelijk niveau.
Om enkele feiten te noemen die de heer Kamphoven ook had kunnen bemachtigen: De Stichting Volksmuziek Nederland organiseert jaarlijks zeker zes cursussen die zo overtekend worden dat er altijd weer mensen moeten worden afgewezen.
Paul de Haan, 'kenner van de volksmuziek in het algemeen' (!), die een jaarlijkse treffen van volksmuzikanten zo node mist, weet kennelijk niet van het al meer dan tien jaar bestaand en jaarlijks terugkerende evenement 'de rommelpotterij'. Dat in april (ook in '96) in Bergen op Zoom weer wordt gehouden voor alle beoefenaren van Nederlandse volksmuziek. Van het tweejaarlijkse festival in Lieshout dat nadrukkelijk de gehele provincie bestrijkt, is bij Kamphoven noch De Haan evenmin iets bekend.
Laten we verder enkele blunders aanstippen. Citaat van laatstgenoemde: 'Beperk je je tot Brabantse muziek, dan sluit je al die prachtige Belgische liedjes uit...' Wel eens van Belgisch Brabant gehoord mijnheer De Haan?
'En Linnegoewd bestaat ook nog. Op papier.' Toevallig viert Linnegoewd eerdaags het koperen jubileum met de uitgave van een verzamel-CD en zijn zij bezig met de voorbereiding van een nieuwe CD die in het najaar van '96 uitkomt. Afgelopen jaar werkte het trio mee aan de 'dansband' Bontgoed apart. Ook verleende Linnegoewd zijn medewerking aan diverse andere produkties. Linnegoewd is springlevend, net zo goed als al die niet genoemde groepjes uit de regio: 't tienjarige Nisserois meziekske. 't Boekels Ketierke, Oef. De Engeltjes, Teuntjes deuntjes, Goei vollek, de Platte Ribben, enz.
Hoezo, kwijnend bestaan? Optredens op liedertafels en Brabantse avonden zijn zelden zo gewild geweest.
Sjef van Schalen (Berlicum) heeft een lijst aangelegd van zo'n dikke honderd Brabantse artiesten (groepen en solisten) die allemaal bezig zijn met volkse voordracht. Teloorgang, laat me niet lachen. Harrie Franken constateert nota bene in hetzelfde stuk terecht dat de Brabantse volksmuziek zich in een golf van opleving bevindt. Toch werd in de kop van het artikel ‘Teloorgang’ gehandhaafd. "Echte nieuwe volksmuziek, nee, die wordt hier in Brabant niet meer gemaakt", aldus kenner De Haan. Volksmuziek is doorgaans traditioneel en niet nieuw gemaakt!
De begrippen volkse muziek en volksmuziek worden zonder enige kennis van zaken door elkaar gegooid. Over volkse muziek gesproken: Ben Hartman uit Schijndel bracht twee prachtige bundels uit.
Natuurlijk horen de Brabantse liedjes in de traditie van de grote voorbeelden Thieu Sijbers en Ad de Laat tot volkse muziek. In dat verband mag het werk van Lya de Haas. Wout van Venrooij, Jan Steenbergen, Henk Habraken, Annelieke Merx. Marie-Christien Verstraten, Ger Coppens, Nico van de Wetering, Noud Bongers en Cor Swanenberg bij Brabantse volkse muziek ook wel genoemd worden. Nooit tevoren verschenen er zoveel goede CD's op het gebied van volkse Brabantse muziek. De laatste tijd zeker zo'n vijf per maand.
De Haan en Kwisniks hebben moeite een eigen ‘smoel’ te vinden. Het gebruik van zo'n onwoord geeft aan hoe Brabants de spreker zelf is. Als alle citaten van ‘kenner’ De Haan juist zijn weergegeven, kan men slechts constateren dat zijn groep een zeer toepasselijke naam heeft gekozen ‘Kwis niks’. Als de heer Kamphoven zo onbekookt en onbeslagen over de uitgebreide materie van volksmuziek denkt te kunnen schrijven, bewijst hij het gegeven en zichzelf een bijzonder slechte dienst.

ANS VAN PINXTEREN
Berlicum


Deze pagina is bijgewerkt op