magazine
van folk tot
wereldmuziek
nummer 131, oktober / november 2010 |
NEWfolkSOUNDS op het web |
Pollux
Wetse nog?
(Silvox, SIL 247)
Er zit veel folkrock in de nieuwe schijf van Frans Pollux. Soms stapelen symfonische elementen zich daar bovenop. Het vioolwerk van Emil Szarkowicz is daarbij essentieel. De andere muzikanten, BJ Baartmans (snaren), Mike Roelofs (toetsen) en Sjoerd Rutten (stokken) stuwen de songs wat meer in de richting van de pop. Alexander Op het Veld, speelmakker uit zijn oude band, drijft de basgitaar daar stabiel en erg aangenaam tussendoor. Letste moëien daag is zo’n heerlijk vormgegeven nummer. Als Szarkowicz zijn viool in Amsterdam wisselt voor de klarinet, belandt de muziek plots in een jazzsfeer. Tekstschrijver en zanger Pollux constateerde dat er veel terugkijken in zijn liedjes sloop. Hij heeft gelijk, maar die terugblik is meer reflectief dan weemoedig. In Interrail verklaart Pollux zijn liefde voor Venlo juist uit terugblikken naar andere plekken. De gezongen verhalen stralen een vertrouwde sfeer uit en ook intieme liedjes krijgen een kans. In Hald mich ens vast blijkt de kwaliteit van Pollux als tekstschrijver. Hij bouwt de juiste spanning zorgvuldig op. De elf liedjes zijn onderdeel van een theaterproject. Daarin laat Frans Pollux horen dat hij, na het stoppen met Neet Oet Lottum, nog lang niet is uitgeblust.
