MAN EN PEERD

Oren plat ien de nek t wit draait veur de ogen
Ik zat lös ien t zoadel mor was noagelt aan de grond
Doar stond ze bloedmooi onweerstoanboar onbewogen
Alles aan heur was vrouw blond en rond

Ze zee zegt mor jonge wat is t dij weerd
Hoelaang riedst nog op haalve kracht deur
Ik geef dij wastoe wilst veur dien olle peerd
En we goan er ien mien Mustang vandeur

Vlak veur de oafgrond mien peerd bleef stoan
Ien mien kop een cowboy mor ien mien haart een indioan

Ik zee: Ik heb dit peerd aal zolaang ik mij kin heugen
Hij kin mij en sleept mij overaal deurhin
Hij voelt t as ik leef ien woarheid of ien leugen
Zunder hem ben ik stuurloos en allin

Ze begon nou haard te lachen en zee: Jonje hoe old bist
Wees een kirrel loos dat peerd en moak dij vrij
Ontdek alles mor aan mij en we doen wastoe wilst
Stap mor ien die Mustang met mij

Vlak veur de oafgrond mien peerd bleef stoan
Ien mien kop een cowboy mor ien mien haart een indioan

Een Stetson olle stevels en een jaas tot op de grond
Hij ging veur heur stoan en zee: Geef dat peerd aan mij
Ik zal veur hem zorgen hol hem schaarp en gezond
Kinst altied terug kommen hij blift van dij

Want loof het of niet mor hij is de spil ien dien leven
Onbetoalboar trouw en ien een stille grandeur
Ik geef dij een road en meer zal ik dij niet geven
Stap niet ien die Mustang met heur

Vlak veur de oafgrond mien peerd bleef stoan
Ien mien kop een cowboy mor ien mien haart een indioan

Ik was nou goed van slag woar mos ik veur kiezen
Veur t gevoel ien mien kruus of ien mien haart
As ik veur t ene koos wat zol ik dan verliezen
De keuze leek zo wit of zwaart

De man en het bloedmooi wief vlogen mekoar nou ien de hoaren
Ik docht woar zol die stried nou eigenlijk om goan
Mien peerd draaide om en ik gaf hem de sporen
We lieten die Mustang doar mooi stoan

Vlak veur de oafgrond mien peerd bleef stoan
Ien mien kop een cowboy mor ien mien haart een indioan

Ik zat nou vast ien t zoadel en mien peerd leek as herboren
Hij was sneller dan een Mustang en hij was starker dan stoal
Ik had mezulf weer vonden en doarbij niks verloren
Het leek zo’n mooi inne van t verhoal

Mor doar stond ze ienenen laang zwart hoar en brune ogen
Ik docht: Verrek da’s Pocahontas en nog even dan komt John Wayne
Mien peerd liep er bij laangs heul cool en onbewogen
Mien peerd en ik; we binnen een

Vlak veur de oafgrond mien peerd bleef stoan
Ien mien kop een cowboy mor ien mien haart een indioan

Tekst: GERT SENNEMA

Van de cd: Dit is, 2015

naar Gert Sennema

Deze pagina is bijgewerkt op