naar Jan Klönne
Deze pagina is bijgewerkt op
Groninger Dagblad
12 september 1998
opgegaan in het Dagblad van het Noorden
'Ik denk maar zo: ik heb genoeg realiteit om me heen'
Jan Klönne blijft dromen
De Groninger muziekwereld heeft er een nieuw geluid bij: dat van Jan Klönne (30) uit Winschoten. De restaurantmedewerker bij het verpleeghuis Old Wolde presenteert op 17 oktober in de Klinker in Winschoten zijn eerste cd 'Vlaigen'. Daarvoor is bij op 25 september te horen tijdens de Literaire Oavend van de Groninger manifestatie Van Ledderom in dezelfde Klinker. Klönne hoopt met de cd op zijn doorbraak. Zijn grote voorbeeld als tekstschrijver en zanger is niet de eerste de beste.
Toen Ede Staal in 1986 overleed besloot hij om Gronings te gaan zingen. "Ede Staal vind ik een heel inspirerende figuur. Door de eenvoud in zijn teksten en zijn eigenzinnigheid. Op die punten voel ik veel verwantschap met hem. Ik wil echter niet als een tweede Ede Staal worden aangemerkt. Ik ben en blijf Jan Klönne."
Door Jibbo Poppen
De Winschoter zanger werd dertig jaar geleden in Emmen geboren. Toen hij zeven was verhuisde hij naar Vlagtwedde. Daar woonde hij tot zijn negentiende. Hij ging toen als beroeps in militaire dienst. Na vijf jaar onder de wapenen te zijn geweest keerde hij terug in het burgerbestaan en werd na wat andere baantjes, restaurantmedewerker in het verpleeghuis Old Wolde in Winschoten.
Hoe kwam je in de muziek terecht?
"Als kind speelde ik al op een accordeonnetje. Mijn moeder heeft mij erg gestimuleerd om mij muzikaal te ontwikkelen. Ik heb in een groep gezongen, waarin ik mijn eigen repertoire bracht. Verder heb ik ook nog in een platenzaak gewerkt. Ik schreef altijd al gedichten." Nu dus in de streektaal.
Waarom in het Gronings?
"Enerzijds uit bewondering voor Ede Staal en ook omdat zijn stijl mij aanspreekt. Bovendien vind ik het Gronings een mooie taal om in te schrijven en in te zingen. Het zegt me veel meer dan het Nederlands. Het Gronings is gevoeliger. Ik zing ook in het Gronings, omdat ik wil meehelpen aan het ondersteunen van het Gronings. Die taal mag niet verdwijnen. Je ziet het om je heen snel verwateren."
Je spreekt nu met mij Nederlands. Waarom geen Gronings?
"Ik begin meestal in het Nederlands. Ja, dat is nu eenmaal gewoonte geworden. Dat zullen meer Groningers wel hebben. Op mijn werk praat ik echter zowel Nederlands als Gronings. Geen enkel probleem."
Hoe is je carriere tot nu toe verlopen?
"Het is langzaam gegroeid. Ik heb in het begin een paar keer gezongen tijdens het eenakterfestival en het theaterfeest in de Klinker. In 1993 heb ik meegedaan aan het Noord-Nederlands Liedjesfestival in Groningen. Dat heb ik gewonnen."
Je brengt op 17 oktober je eerste cd uit, getiteld 'Vlaigen' Het heeft lang geduurd sinds het winnen van het liedjesfestival.
"Je zou zeggen, na zo'n succes stoot hij wel door. Ik was er toen echter nog niet aan toe. Ik ben toen in Duitsland met het al genoemde groepje gaan optreden. Daarna heb ik het Gronings opgepakt. Dat wil niet zeggen dat ik niet meer in het Engels of Nederlands zal zingen. Ik begeleid mezelf op gitaar en piano. Vorig jaar trad ik op tijdens het programma voorafgaande aan de Allerheiligenmarkt in Winschoten. Ik kreeg toen een staande ovatie. Toen heb ik besloten om door te gaan in richting van een cd."
'Vlaigen'. Wat wil je daarmee zeggen?
"In de tekst probeer ik het gevoel onder woorden te brengen dat veel mensen als kind ook wel eens gehad zullen hebben. Je ligt in het gras, kijkt omhoog, ziet de oneindige lucht en denkt: als ik nu eens zou kunnen vliegen. Als volwassene zou je wel eens afstand willen nemen van problemen. Of even de dingen bekijken vanuit een ander perspectief je even laten gaan. Zelf heb ik dat gevoel ook wel eens. En dan laat ik me ook wegdrijven. Dan droom ik weg. Misschien vinden mensen al dat gedroom maar niks, maar ik denk maar zo: ik heb genoeg realiteit om me heen. Realiteit die vaak niet zo fraai is. Laat mij daarom af en toen maar eens wegvliegen."
Heb je behalve Ede Staal nog andere voorbeelden?
"De mensen noemen mij wel eens de Groninger John Denver, omdat ik mezelf op de gitaar begeleid en ook wel wat countryachtige nummers zing. Ik ben echter in de eerste plaats Jan Klönne. Mijn sympathie voor Ede Staal leidt er niet toe dat ik hem zou willen imiteren. Ede was Ede. Zijn eenvoud en de thema's in zijn liedjes spreken mij aan. Ik heb echter mijn eigen stijl. Ik heb verder veel bewondering voor een zangeres als Fransien Kuiper. En natuurlijk heb ik veel respect voor Lianne Abeln. Die is al zolang actief in de Groninger muziekwereld. Ik hoop dat mijn inbreng als 30-jarige in het Groninger muziekwereldje een verdere verjonging zal inluiden."
Plannen maken voor een cd is een, ze uitvoeren is een tweede. Hoe is datgegaan?
"Ik heb veel hulp van familie en vrienden gehad. Zij hebben mij geholpen bij de financiering, bij het ontwerpen van de hoes, bij het opzetten van de presentatieavond. Ik hoop dat de plaat een succes wordt. Ik hoop hiermee op een doorbraak. De cd is een eerste stap eh ik zal verder mijn weg moeten vinden. De cd is een sprong in het diepe."
naar Jan Klönne