Nieuwsblad
van het noorden

opgegaan in het Dagblad van het Noorden

Lianne Abeln ligt
nu niet meer wakker
van haar slaapliedjes

Niet alleen het Ronald McDonald Huis in Groningen is blij met de voortvarende zangeres Lianne Abeln. Ook de huizen in de rest van het land kunnen straks profiteren van een grootmoedig gebaar. De opbrengst van haar nieuwe cd Droom nu maar... gaat naar dat voortreffelijke doel. Ze heeft er bijna een jaar aan gewerkt, materiaal geselecteerd, teksten vertaald uit het Iers, het Tsjechisch, het Israëlisch, het Duits en het Spaans en uiteindelijk 25 slaapliedjes op de plaat gezet.

'Als ik niet sliep was ik er mee bezig, dag en nacht… Ik word er geen cent beter van, het gaat mij om de waardering van de liefde en de warmte waarmee de vrijwilligers in de Ronald McDonald Huizen de ouders van ernstig zieke kinderen opvangen. Met de cd bereik ik niet alleen zieke en gezonde kinderen. De liedjes zijn ook voor volwassenen de moeite waard. je mag jezelf toewensen zó in slaap te worden gezongen!'
Het Wiegelied van Johannes Brahms stond al jaren op het repertoire van Lianne Abeln. Ze heeft het niet vertaald, het past voor deze bijzondere cd in de formule van de andere liedjes, waaronder ook drie Groningse. Voor het idee grijpt Lianne terug naar 9 december van het vorig jaar, toen ze in Groningen met Ed Wennink een, optreden verzorgde voor het Ronald Mc-Donald Huis in de AA Kerk. Haandjes kold, een Gronings slaapliedje dat eigenlijk voorbij is voor je er erg in hebt, sloeg zo geweldig in dat ze zich liet ontvallen: "Dat zou ik voor jullie op een cd moeten zetten." Tja, dat vonden zij ook... Knap gesproken, maar hoe regelen we dat? Enkele heren van Gasunie benaderden haar dezelfde avond al met een toezegging het plan financieel mogelijk tel maken. Dinsdagmiddag neemt burgemeester Jacques Wallage de eerste cd in ontvangst. Lianne kan nu rustig slapen. "Dit is bedoeld voor Groningen en de rest van Nederland."
Ze 'gaat na een carrière van 45 jaar nog steeds voor leuke dingen. "lk zoek het op. Mijn stem is vol, mooi en hoog. Ik ben helemaal geen pr-mens, maar ik mag wel zeggen dat ik nog nooit zo lekker heb gezongen sinds mijn achttiende. Natuurlijk heb ik geen pretenties, maar langzamerhand begin ik te begrijpen hoe het werkt. Als mens én als musicus heb ik me ontwikkeld en mijn repertoire vernieuwd. Er zit een lijn in. Mooie liedjes verouderen niet. Ik heb er tegen de duizend gezongen in al die jaren, maar misschien ook wel eens roofbouw gepleegd op mijn stem. We doen het nu wat rustiger aan, mijn arrangeur en begeleider Ed Wennink en ik. We kiezen voor spannende, aantrekkelijke optredens en vormen een goed koppel. De impulsen komen van beide kanten, we durven kritiek op elkaar te leveren.
Jur Eckhardt is de producer. Dat kan niet missen. Hij werkt al jaren met Lianne en Ed. Samen maakten ze een stuk of tien platen en cd's, waarbij het opvalt dat Lianne voortdurend op zoek ging naar andere vormen van muziek. Ze heeft zich nooit vastgebeten in één genre. Op de nieuwe cd zijn de begeleiders: Arjan van der Boom (cello), Alieke Pijl (fluit) en Frank Straatman; een zoon van Lianne en George, op gitaar. Bovendien is hij ook als zanger te horen. Hij is overigens beeldend kunstenaar van zijn vak. Moeder wil even helder stellen dat ze hem niet naar voren heeft geschoven, maar, het kwam prachtig uit. "Hij verbeeldt zich niets."
Slaapliedjes..: Ze komen uit alle delen van de wereld en klinken lief, ingetogen en teder in een kleine instrumentale bezetting. Uiteraard. 'Lianne: 'Je zit niet met een orkest aan het bed... Ik heb mijn vier kleinkinderen vaak in slaap gezongen. Op hen zijn de liedjes getest. Het ging er immers om of een tekst functioneert als slaapliedje, of het werkt en of ik iets terugvind van het wiegende, geruststellende karakter. Het kenmerkende is de herhaling. Je mag wel zeggen: tot 't suffe aan toe..."
Dit kunstje is af. En hoe gaat het verder? Lianne Abeln en Ed Wennink krijgen het rond de kerst per traditie druk met optredens, maar ze kijken Vooruit. Op 16 april is er in Theater Geert Teis in Stadskanaal met de combo van Addy Scheele een concert. Een terugblik op 45 jaar intense muzikale activiteit. "Alle dingen komen aan de orde", voorspelt ze.
Prima. Mits haar vertolking van Mien slichte laand, de vertaling van het machtige Mon plat pays op tekst van Jacques Brel niet ontbreekt.

Jaques J. d'Ancona

terug naar Lianne Abeln

Deze pagina is bijgewerkt op