17 december 2004 |
De Stentor op het web |
De Sleppers eten voor elk optreden boekspek met witbrood
door JAN HENDRIKSEN
RUURLO - ‘Weinig bi-j huus, altied op pad. Spölt op t’geheur, veur ieder wel wat’. Onder dat motto hebben De Sleppers uit Ruurlo in de afgelopen tien jaar menige feesttent of - zaal plat gespeeld.
Op bijna ieder Oranjefeest of volksfeest in de regio brachten ze met hun (dialect)muziek stemming en sfeer. Want dat kun je wel aan de vier Sleppers overlaten. Wat tien jaar geleden als een aardigheidje begon is serieus werk geworden. ‘Maar nog steeds op basis van hobby, laat dat duidelijk zijn’, laat Peter Weenk weten. Samen met Ype Jan Banda speelt Weenk (32) harmonica en orgel. Ype Jan Banda (30) neemt veelal de zang voor zijn rekening. Bestond het repertoire in de begin periode uit alleen nummers van Boh Foi Toch en Normaal, tegenwoordig spelen De Sleppers Nederlandstalige en Engelse meezingers. En zelfgeschreven nummers als het Slepperslied, Vraag het de kastelein, Op de (ski)piste en De Stringeling. Maar dialect houdt absoluut de voorkeur.
Afgelopen jaar konden Ype-Jan Banda, Peter Weenk, drummer Michiel Ras (28) en gitarist Rik Kamperman (26) meer dan vijftig optredens in hun agenda’s noteren. Voor volgend jaar zijn al weer 35 boekingen genoteerd. ‘We moeten mensen teleurstellen. De boekingen blijven maar binnen stromen’, verklaart Banda.
Zondag staat het optreden van De Sleppers tijdens de Reurlse Winterdag in het teken van het tweede lustrum van de band. En dient het ook als vervanging van het oudejaarsconcert. Buurtschap De Bruil moet het dit jaar zonder dat oudejaarsconcert doen. Wel is het de bedoeling, in de zomer nog een speciaal openluchtconcert te geven. De oorsprong van De Sleppers ligt bij café ’t Haantje in De Bruil. Als vriendengroep ontmoetten de vier elkaar ruim tien jaar elkaar regelmatig in dat etablissement. Boh Foi Toch met frontman Hans Keuper was in die periode immens populair. ‘Die muziek sprak ons ontzettend aan. Daarom hebben Peter Weenk en ik de harmonica ook ter hand genomen. En zo zijn we begonnen’, blikt Banda terug.
Kistentuug
Meestal treden De Sleppers op in originele boerenkledij. Voor de pauze in de witte linnen hemden die hun opa’s honderd jaar geleden onder het zondags pak droegen. Na de pauze trekken ze het ‘kistentuug’ aan. Manchester petten en klompen completeren het imago.
Nostalgie is het viertal niet vreemd. Het mooiste optreden vinden ze daarom het concert, dat plaats had in een boerderij. Waar de hilde als podium dienst deed. ‘Vroeger zat bij boerenbruiloften de ‘spölleman’ ook op de hilde. Dat leek ons dus ook wel een toepasselijke plek’, verklaart Michiel Ras.
Voordat het viertal zich zondag naar De Tapperij begeeft voor het Reurlse Winterdag-optreden wordt naar goed gebruik even een bezoekje gebracht aan ‘beschermvrouwe’ Lientje Hetzel. Voor een stevige ‘ondergrond’: gekookt ‘boekspek’ met witbrood en mosterd. ‘Daar lik je je vingers bij af. Zo lekker is dat.’
