3 november 2003
De Gelderlander op het web
Frisse wind waait door Knotsenburg
Door MAARTEN-JAN DONGELMANS
NIJMEGEN - Het Schlagerfestival van Kiek ze Kieke geldt al jaren als het officieuze begin van het Knotsenburgs carnaval. Zaterdag was de 39e editie met tal van coryfeeën en verrassend winnende nieuwkomers.
Van alle carnavalsavonden is het jaarlijkse Schlagerfestival van carnavalsvereniging Kiek ze Kieke zeker niet de minste. Nog voordat het seizoen officieel van start gaat met de Prinsenproclamatie in De Vereeniging loopt Knotsenburg zich op originele wijze warm met een bonte fruitmand vol vrolijke liedjes in een vol Kolpinghuis.
Ook deze zaterdagavond is de stemming opperbest. De meeste carnavalisten treffen elkaar voor de eerste keer en praten gezellig bij.
De organiserende vereniging doet er ondertussen alles aan om het sfeertje ludiek te houden. Tussen de optredens van de dertien deelnemende groepen (oude bekenden en nieuwkomers) door komen ook de leden van Kiek ze Kieke op de bühne voor hun acts en dan weet je van te voren dat er gelachen kan worden.
Dit jaar staat evenwel eerst de vertedering centraal. De jeugd van Kiek ze Kieke voert een prachtig stukje op rond de muziek uit De Jantjes. Geinig worden de bekende hits uit deze oer-musical op de planken gezet.
Vooral het spontane gedrag van de kinderen, zoals die twee hummels die om een microfoon staan te vechten, oogst een staande ovatie.
In de herenact gaan alle registers open en wordt de zaal op een overrompelende manier back to the seventies genomen. Lachen ook met die zingende koorknaapjes en stoere Kozakken.
Maar het draait deze avond natuurlijk in eerste instantie om de nieuwe liedjesaanwinsten. Opmerkelijk zijn de kwaliteit en de grote aandacht voor het Nimweegs. Schlagers in het plaatselijk dialect worden smeuïg gepresenteerd door de Stevenskrupers (Aon de Waol bin ik gebore), de ex-adjudanten (Lekker Nimweegs), Annie en Hentje Driese (4 Daoge lang), en Dokus van te Veure (Ien onze Kuirelstad).
Het liedje Lekker Nimweegs is een prachtig voorbeeld van het creatief omgaan met dialect. De ex-adjudanten slaan de spijker op zijn kop: 'al brik je je tong, wat d'r ien is geheit; da gif je deur aon je naosaoten' ('al breek je je tong, wat er in is geheid; dat geef je door aan je nakomelingen').
Zingen in het Nimweegs is niet voor niets zo leuk: 'ut lupt oek so fijn uut je moel; ja, heur mur us wat ik bedoel' ('het loopt ook zo fijn uit je mond; ja, hoor maar eens wat ik bedoel').
Ook de actualiteit wordt niet vergeten. De groep Wordt Vervolgd zingt met hart en ziel over het 'Plein van vreugde, plein van veel verdriet; Plein herrezen uit een stad vol puin'. Een lied over Plein 1944 dat pakt en blijft hangen maar helaas buiten de prijzen valt.
Ria en De Gillers, van oudsher altijd grote kanshebsters op dit festival, stellen het fenomeen bobo als carnavalsvierder aan de kaak. Een verschijnsel dat sinds de jaren negentig nogal opgang maakt binnen Knotsenburg.
Die zelfkritiek op het zottenfeest hoort bij de frisse wind die door zingend Knotsenburg waait. Zoals ook het gegeven dat drie nieuwkomers, de groep 3-4 fun (sms-taal voor 'drie voor de lol'), met een puntentotaal van 412 met de eer gaan strijken. Elke dag en elke nacht, een eigentijdse ode aan Mariken van Nieumeghen, nodigt nadrukkelijk uit tot meezingen en wordt visueel ondersteund door een prachtig levend standbeeld.
De overige winnaars zitten 'Mariken' danig op de hielen. Dokus van te Veure (Jeroen Tax) en Het Adjudantencorps eindigen op de tweede en derde plaats met 409, respectievelijk 407 punten.